زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی آموزش راهبرد یادگیری تجسم کردن و آموزش خودنظمدهی بر مهارت حل مسأله دانشآموزان انجام شد. روش بررسی: روش پژوهش حاضر آزمایشی بود. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه دانشآموزان پایهی هفتم شهر تهران بود که در سال تحصیلی 1397-1396 مشغول به تحصیل بودند. با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای 120 دانشآموز (60 دانشآموز دختر- 60 دانشآموز پسر) به عنوان نمونه انتخاب شد. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه حل مسأله هپنر و پترستن استفاده شد که در دو مرحله پیشآزمون و پسآزمون اجرا شد. دادهها با استفاده از آزمون آماری کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج: یافته ها نشان داد که دو روش آموزش راهبرد تجسم کردن و آموزش خودنظمدهی بر افزایش مهارت حلمسأله دانشآموزان اثر بخش بود، اما بین تأثیر این دو روش تفاوت معناداری مشاهده نشد. همچنین مشخص شد که آموزش راهبرد تجسم کردن موجب افزایش میانگین مؤلفه اعتماد به حل مسایل، سبک گرایش اجتناب و کنترل شخصی میشود، اما آموزش خودنظمدهی تنها در مؤلفهی اعتماد به حل مسایل و سبک گرایش اجتناب اثر معناداری داشت. همچنین نتایج نشان داد آموزش راهبرد یادگیری تجسم کردن در مؤلفه کنترل شخصی بیشتر از آموزش خودنظمدهی اثر بخش بود. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که آموزش راهبرد یادگیری تجسم کردن و آموزش خودنظمدهی در مهارت حلمسأله بر دانشآموزان پسر بیشتر از دانشآموزان دختر اثر داشت. لیکن در مؤلفهی اعتماد به حل مسایل آموزش راهبرد تجسم کردن برای دانشآموزان پسر اثر بخشتر از دانشآموزان دختر بود و آموزش خودنظمدهی برای دانشآموزان دختر اثر بخشتر از دانشآموزان پسر بود.
farokhi S. compare the effectiveness of teaching strategy learning and visualization and self-regulation training on student problem solving skills. Educ Strategy Med Sci 2019; 12 (2) :63-72 URL: http://edcbmj.ir/article-1-1859-fa.html
فرخی سوسن، سیف علی اکبر، کیامنش علیرضا. مقایسه اثر بخشی آموزش راهبرد یادگیری تجسم کردن و آموزش خود نظمدهی بر مهارت حل مسأله دانشآموزان پایه هفتم. دوماهنامه علمی- پژوهشی راهبردهای آموزش در علوم پزشکی. 1398; 12 (2) :63-72