|
نقش میانجی عاطفه منفی در رابطه بین گرایش به بخشش خود و تعلل‌ورزی عمومی و تصمیم‌گیری دانشجویان پسر دانشگاه تبریز
|
شهروز نعمتی1   ، رحیم بدری1 ، نادر محمدی 2 |
1- دانشگاه تبریز
2- دانشگاه تبریز ، m.nader@gmail.com |
|
|
چکیده: (3360 مشاهده) |
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه گرایش به بخشش خود با تعلل‌ورزی رفتاری و تصمیم‌گیری دانشجویان انجام شد..
روش‌ها: نمونه پژوهش شامل 361 دانشجوی پسر در سه گروه فنی و مهندسی، علوم پایه و علوم انسانی از دانشجویان کارشناسی تمامی دانشکده‌های دانشگاه تبریز بودند که بوسیله نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند و از پرسشنامه‌های تعلل‌ورزی عمومی، تعلل‌ورزی تصمیم‌گیری، مقیاس‌های عاطفه مثبت و منفی و پرسشنامه گرایش به بخشش به منظور جمع آوری اطلاعات استفاده شد. مدل نظری با استفاده نرم افزار AMOS و از روش SEM برای تعیین اثرات مستقیم و غیر مستقیم مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که مدل از برازش کلی بر خوردار است. اثر مستقیم گرایش به بخشش خود بر تعلل‌ورزی رفتاری و تصمیم‌گیری معنی دار نبود اما اثر غیر مستقیم گرایش به بخشش خود از طریق عاطفه منفی بر تعلل‌ورزی رفتاری و تصمیم گیریی معنی دار بود (P<0.001).
نتیجه‌گیری: با توجه به نقش خودبخششی در کاهش عاطفه منفی و کاهش تعلل ورزی آموزش آن برای دانشجویان پیشنهاد می شود. |
|
| واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: تعلل‌ورزی عمومی و تصمیم گیری، عاطفه منفی، گرایش به بخشش خود، الگوی معادلات ساختاری |
|
|
متن کامل [PDF 581 kb]
(953 دریافت)
|
نوع مطالعه : پژوهشی اصيل |
موضوع مقاله:
تعامل دانشجویان با آموزش
دریافت: 1398/2/27 | پذیرش: 1398/3/29 | انتشار: 1399/2/21
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
