1- دانشگاه علامه طباطبائی ، roohallahfathabadi@gmail.com 2- دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده: (306 مشاهده)
مقدمه:پژوهش حاضر با هدف تدوین برنامه آموزش مهارتهای حل مساله و اثربخشی آن بر مهارتهای تنظیم هیجان و اضطراب اجتماعی نوجوانان دچار اختلال اتیسم با عملکرد بالا انجام شد. روشها:این پژوهش در دو بخش کیفی و کمی انجام شد. بخش کیفی شامل تدوین و اعتباریابی برنامه آموزشی بود و بخش کمی شامل روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل همراه با دوره پیگیری 1 ماهه بود. جامعه آماری بخش کیفی شامل 28 متخصص با مدرک دکتری روانشناسی کودکان استثنایی شهر تهران در سال 1401 بود که 10 نفر از آنها به شیوه هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند و جامعه آماری بخش کمی شامل 53 دانش آموز دچار اختلال اتیسم شهر قزوین در سال 1401 بود که 20 نفر از آن ها به شیوه در دسترس براساس ملاک های ورود از آموزشگاه استثنائی پارس به عنوان نمونه انتخاب و در 2 گروه آزمایش (10) و کنترل (10) بهشیوه تصادفی گمارش شدند. ابزارهای اندازهگیری پژوهش شامل سیاهه تنظیم هیجان شیلدز و همکاران (1997) و مقیاس اضطراب اجتماعی لاگرکا (1999) بود. گروه آزمایش در 12 جلسه 45 دقیقه ای برنامه آموزشی را دریافت کرد. جهت تحلیل دادهها در بخش کیفی، از نسبت روایی محتوایی و شاخص روایی محتوایی و در بخش کمی، از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر دو راهه با نرم افزار SPSS26 استفاده شد. یافتهها:برنامه آموزشی اعتبار محتوایی مناسبی دارد و موجب بهبود مهارتهای تنظیم هیجان و کاهش اضطراب اجتماعی درگروه آزمایش شده است. نتیجهگیری: پیشنهاد میشود آموزش مهارتهای حل مساله را در اولویت آموزشی نوجوانان دچار اختلال اتیسم با عملکرد بالا قرار گیرد.
Fathabadi R, Sharifi Daramadi P, Rezaei S, Delavar A. Developing Problem Solving Skills Training Program and its Effectiveness on Emotion Regulation skills and Social Anxiety of Adolescents with High-Functioning Autism Disorder. Educ Strategy Med Sci 2025; 17 (6) :23-35 URL: http://edcbmj.ir/article-1-3157-fa.html
فتح آبادی روح الله، شریفی درآمدی پرویز، رضایی سعید، دلاور علی. تدوین برنامه آموزش مهارتهای حل مساله و اثربخشی آن بر مهارتهای تنظیم هیجان و اضطراب اجتماعی نوجوانان دچار اختلال اتیسم با عملکرد بالا. دوماهنامه علمی- پژوهشی راهبردهای آموزش در علوم پزشکی. 1403; 17 (6) :23-35