برنامههای بالندگی هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی؛ نقاط قوت ناکافی
|
بهار بندعلی 1، محمود ابوالقاسمی2 ، محمدحسن پرداختچی2 ، مرتضی رضاییزاده2 |
1- دانشگاه شهید بهشتی ، bahar.bandali@yahoo.com 2- دانشگاه شهید بهشتی |
|
چکیده: (2138 مشاهده) |
مقدمه: برنامههای بالندگی هیئت علمی شامل همه اشکال پشتیبانیهای سازماندهی شده برای کمک به بلوغ اعضای هیئت علمی به عنوان مدرسان، محققان، و شهروندان دانشگاهها، حرفهها و جوامع بزرگتر است. طراحی نظاممند و ارائه برنامهها و فعالیتهای نوآورانه در جهت بالندگی هیئت علمی یکی از راههای رشد و پیشرفت نظام دانشگاهی است. به دلیل اهمیت این برنامهها و نقش تاثیرگذار آنها بر کیفیت نظام دانشگاهی، لازم است که ارتقای کیفیت این برنامهها همواره مدنظر مدیران دانشگاهی باشد. ارزیابی این برنامهها و شناسایی نقاط قوت آنها، میتواند تسهیلگر تدوین خطوط راهنمایی برای برگزاری این برنامهها با کیفیت بالاتر باشد. از این رو این پژوهش با هدف ارتقای کیفیت برنامههای بالندگی هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی، درصدد شناسایی نقاط قوت آن از دیدگاه اساتید دانشگاه، به عنوان ذینفعان اولیه برآمد.
روش ها: در طرحی کیفی و پدیدارشناسانه، مصاحبههای نیمهساختاریافتهای با 29 نفر از اساتید دانشگاه شهید بهشتی انجام و از آنان درباره نقاط قوت برنامههای بالندگی هیئت علمی دانشگاه سوال شد. مصاحبههای پیادهسازی شده با استفاده از رویکرد اشتراوس-کوربین کدگذاری شدند.
یافتهها: در نهایت سه نقطه قوت برای این برنامهها شناسایی شد که عبارتند از: «مدرسان برجسته»، «موضوعات و محتوای مناسب» و «روشهای یاددهی-یادگیری اثربخش».
نتیجهگیری: شناسایی تنها سه نقطه قوت برای برنامههای بالندگی نشاندهنده این است که برنامههای یاد شده از کیفیت لازم برخوردار نبودند و نیازمند بازنگری اساسی در اقدامات سیاستگذاری، برنامهریزی و اجرا هستند. |
|
واژههای کلیدی: برنامههای بالندگی هیئت علمی، دانشگاه شهید بهشتی، آموزش عالی، نقاط قوت. |
|
متن کامل [PDF 434 kb]
(941 دریافت)
|
نوع مطالعه : پژوهشی کيفی |
موضوع مقاله:
سایر موضوعات دریافت: 1397/11/10 | پذیرش: 1398/4/4 | انتشار: 1399/12/10
|
|
|
|