اهداف: در سال‌های اخیر، علاقه به یادگیری همراه و استفاده از تجهیزات قابل حمل مانند تلفن‌های همراه افزایش یافته است. فناوری تلفن همراه یکی از نمودهای فناوری اطلاعات و ارتباطات است که مانند سایر فناوری‌های ارتباطی به حوزه آموزش راه یافته و به‌عنوان آموزش مبتنی بر تلفن همراه مطرح شده است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی کاربرد تلفن همراه در ارایه محتوای آموزشی به دانشجویان بود.

روش‌ها: این پژوهش کاربردی و نیمه‌تجربی در جامعه دانشجویان رشته مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری اجرا شد. نمونه‌های پژوهش، با توجه به انتخاب درس خاص، کل دانشجویان ترم چهارم به‌تعداد 40 نفر بودند که به‌روش سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، آزمون محقق‌ساخته 20سئوالی بود. روایی محتوایی این آزمون با تایید متخصصان این امر و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 84/0 به‌دست آمد. داده‌ها به‌کمک نرم‌افزار SPSS 18 و آمار توصیفی و استنباطی (آزمون‌های T مستقل و T وابسته) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: میانگین نمرات پاسخ‌های صحیح در گروه کنترل و گروه آزمایش، در مرحله پیش‌آزمون و همچنین مرحله پس‌آزمون تفاوت معنی‌داری نداشت. میانگین نمرات در گروه کنترل‏ ، در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون با هم تفاوت معنی‌دار داشت (015/0=p). در گروه آزمایش نیز میانگین نمرات در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون دارای تفاوت معنی‌دار بود (003/0= p).

نتیجه‌گیری: انتقال مطالب درسی از طریق تلفن همراه و در قالب پیامک، در یادگیری دانشجویان موثر است؛ هرچند این نوع انتقال محتوای آموزشی، برتری خاصی نسبت به روش سخنرانی ندارد.