مقدمه: دوران دانشجویی دوره‌ای است که می‌تواند افراد را با چالشهای اضطراب آور همراه کند و بر عملکرد تحصیلی آنها تأثیر بگذارد، از این رو آموزش مهارتهای ارتباط مؤثر بین فردی می‌تواند این دوره را موثرتر نماید. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش ارتباط مؤثر بین فردی بر نظم بخشی شناختی- هیجانی، سرزندگی تحصیلی و سرسختی روان‌شناختی در دانشجویان پرستاری انجام شد.
روش کار: مطالعه حاضر، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز بودند و ۴۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های تنظیم شناختی- هیجانی، سرزندگی تحصیلی و سرسختی روان شناختی استفاده شد. گروه آزمایش در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه‌ای آموزش ارتباط مؤثر بین فردی دریافت کردند.
یافته‌ها: تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که میانگین نمرات نظم‌بخشی‌شناختی‌هیجانی سازگار (۱۴/۲۱ = F، ۰۰۰۴/۰ = P)، نظم‌بخشی‌شناختی‌هیجانی ناسازگار (۷۵/۱۶ = F، ۰۰۴/۰ = P)، سرزندگی تحصیلی (۱۱/۳۲ = F، ۰۰۲/۰ = P) و سرسختی روان‌شناختی (۷۷/۱۴ = F، ۰۰۱/۰ = P) در پیش آزمون و پس آزمون دو گروه تفاوت معنی داری داشتند.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که آموزش ارتباط مؤثر بین فردی بر افزایش نظم‌بخشی‌شناختی هیجانی سازگارانه، سرزندگی تحصیلی و سرسختی روان‌شناختی و کاهش نظم‌بخشی‌شناختی هیجانی ناسازگارانه دانشجویان پرستاری تأثیر دارد. بر این اساس متخصصان آموزش و پرورش باید بر مبنای این یافته در جهت رشد سلامت روان دانشجویان به تعلیم مهارتهای ارتباط بین فردی به عنوان برنامه درسی توجه کنند.
