۳ نتیجه برای یادگیری مادام‌العمر
لیلا نعیمی، شعله بیگدلی، کامران سلطانی عربشاهی،
دوره ۵، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۱ )
چکیده
اهداف: در جهان امروز که دانش دایماً در حال تغییر و ارتقاست و سروکار داشتن با مفاهیم نوظهور و تازه، جنبه‌ای مهم در رویارویی با بیماران است، مهارت‌های یادگیری خودراهبر برای موفقیت فراگیران در حرفه پزشکی ضروری است. این پژوهش با هدف بررسی میزان آمادگی یادگیری خودراهبر دانشجویان پزشکی (مقاطع علوم پایه، فیزیوپاتولوژی و کارآموزی) انجام شد.
روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، ۱۸۲ نفر از دانشجویان پزشکی (مقاطع علوم پایه، فیزیوپاتولوژی، کارآموزی) به روش نمونه‌گیری تصادفی- طبقه‌ای از میان دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران در بهمن تا اسفندماه ۱۳۹۰ انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه "آمادگی یادگیری خودراهبر فیشر" با شاخص‌های سن، جنسیت، معدل دیپلم، نمره علوم پایه، مقطع تحصیلی و معدل تا زمان مطالعه بود. تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS ۱۹ و آزمون T مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و آماره کوهن انجام شد.
یافته‌ها: دانشجویان پسر نسبت به دانشجویان دختر از مهارت خودمدیریتی بهتری برخوردار بودند و نمره کل یادگیری خودراهبر بهتری داشتند. ارتباط معنی‌داری بین ویژگی‌های فردی و حرفه‌ای دانشجویان و مهارت‌های یادگیری خودراهبر مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: مهارت خودمدیریتی و همچنین نمره کل یادگیری خودراهبر در دانشجویان دختر و پسر متفاوت است و در پسران وضعیت بهتری دارد. ویژگی‌های فردی و حرفه‌ای دانشجویان تاثیری در مهارت‌های یادگیری خودراهبر ایشان ندارد. دانشجویان هنوز ترجیح می‌دهند مواد درسی را از طریق فعالیت‌هایی با راهنمایی استاد یاد بگیرند.
مجید یوسفی افراشته،
دوره ۱۰، شماره ۶ - ( ۸-۱۳۹۶ )
چکیده
زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر ساخت و رواسازی مقیاس ایرانی سنجش رویکرد یادگیری مادام‌العمر در دانشجویان علوم پزشکی است.
روش بررسی : پژوهش حاضر ازلحاظ شیوه جمع‌آوری داده‌ها توصیفی (غیرآزمایشی) و ازنظر هدف تحقیق و توسعه است. در تحلیل سؤال‌ها از روش همبستگی پیرسون و تحلیل عاملی تأییدی استفاده‌شده است. ابزار اولیه بر اساس تحلیل مفهوم و ابزارهای مشابه تهیه شد. جامعه پژوهش شامل دانشجویان دوره کارشناسی دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران و تهران بودند که در سال تحصیلی ۹۶- ۱۳۹۵ مشغول به تحصیل بودند که با استفاده از فرمول کوکران ۳۵۰ نفر از آنان انتخاب شدند.
یافته‌ها: روایی محتوایی این آزمون با نظر متخصصان روانشناسی تربیتی تأیید شد. نتایج تحلیل نمودار سنگ‌ریزه و تحلیل موازی ۳ عامل به‌عنوان عامل‌های زیربنایی کشف کردند. تحلیل عاملی تأییدی هم با مدل سه عاملی برازش خوبی نشان داد. همبستگی منفی و معنی‌دار (۵۰/۵۱-) نمره این آزمون با انگیزش بیرونی و همبستگی مثبت و معنی‌دار (۰/۵۴) آن با انگیزش درونی یادگیری روایی همگرا را برای آن تأیید کرد. اعتبار کل آزمون به روش آلفای کرونباخ ۰/۷۳ و ضریب پایایی آن به روش بازآزمایی ۰/۸۹ به دست آمد.
نتیجه گیری : در نتیجه تحلیل‌های رواسازی سه عاملِ زیربنایی (با ۱۴ سؤال) به‌عنوان عوامل زیربنایی و تشکیل‌دهنده رویکرد یادگیری مادام‌العمر تعیین شدند: هدف‌گذاری (۶ سؤال)، خود راهبری و خودارزیابی (۵ سؤال) و استفاده از آموخته‌ها (۳ سؤال). این مقیاس می‌تواند در پژوهش‌های مختلف جهت تعیین روابط و پیش‌بینی آن مورداستفاده قرار گیرد.
محمد مهتری آرانی، مریم رجبیان ده زیره، ابوالفضل باغبانی، حسین ستوده آرانی،
دوره ۱۱، شماره ۵ - ( ۱۰-۱۳۹۷ )
چکیده
چکیده
مقدمه: ادغام فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش نقش مهمی در تسهیل یادگیری و بهبود مهارت ذهنی در دانش آموزان دارد. فناوری اطلاعات و ارتباطات به‌ویژه شبیه‌سازی آموزشی می‌تواند مزایایی برای معلمان داشته باشد و یادگیری را به‌خصوص در سطوح ابتدایی و دبیرستان تقویت کند. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر شبیه‌سازی آموزشی مبتنی بر رایانه بر بهزیستی ذهنی و یادگیری مادام‌العمر در دانش آموزان می‌باشد.
روش کار: این پژوهش کاربردی و با روش شبه آزمایشی طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش‌آموزان دوم دبیرستان منطقه ۱۲ شهر تهران در سال تحصیلی ۹۷-۹۶ می‌باشند که ۶۰ نفر از آن‌ها (۳۰ نفر گروه آزمایش) و (۳۰ نفر گروه کنترل) با روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه بهزیستی ذهنی کی یز و ماگیارمو و یادگیری مادام‌العمر وتزل و همکاران می‌باشد.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد بعد از کنترل اثرات پیش‌آزمون، در متغیر بهزیستی ذهنی با (۰۲۵/۰ > P، ۰۲/۱۰۶ = F) و در متغیر یادگیری مادام‌العمر (۰۲۵/۰ > P، ۵۹/۱۵۴ = F) تفاوت معنی‌داری بین دو گروه آزمایش و کنترل وجود داشت و می‌توان گفت شبیه‌سازی آموزشی در بهبود بهزیستی ذهنی و یادگیری مادام‌العمر دانش آموزان مؤثر بوده است. بعد از کنترل اثرات پیش‌آزمون، در بهزیستی هیجانی با (۰۱۶/۰ > P، ۸۵/۸ = F)، بهزیستی روانشناختی با (۰۱۶/۰ > P، ۷۹/۸۶ = F) و بهزیستی اجتماعی با (۰۱۶/۰ > P، ۱۶/۸۴ = F) تفاوت معنی‌داری بین دو گروه آزمایش و کنترل وجود داشت و می‌توان گفت شبیه‌سازی آموزشی در بهبود مؤلفه‌های بهزیستی ذهنی دانش آموزان مؤثر بوده است. بعد از کنترل اثرات پیش‌آزمون، در باورهای مرتبط با یادگیری و انگیزش با (۰۱۶/۰ > P، ۳۴/۷۶ = F)، مهارت جست‌وجو اطلاعات با (۰۱۶/۰ > P، ۶۰/۳۶ = F) و توجه به صلاحیت فردی با (۰۱۶/۰ > P، ۳۸/۵۲ = F). تفاوت معنی‌داری بین دو گروه آزمایش و کنترل وجود داشت و می‌توان گفت شبیه‌سازی آموزشی در بهبود مؤلفه‌های یادگیری مادام‌العمر نیز مؤثر بوده است.
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان داد شبیه‌سازی آموزشی مبتنی بر رایانه بر بهزیستی ذهنی و یادگیری مادام‌العمر در دانش آموزان تأثیر دارد و باعث افزایش بهزیستی ذهنی و یادگیری مادام‌العمر در دانش آموزان می‌شود.
