1- گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران ، Mahdizadeh_iraj45@yahoo.com 2- گروه علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران 3- گروه مشاوره خانواده، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
چکیده: (5175 مشاهده)
مقدمه: اهمال‌کاری تحصیلی یکی از متغیرهای شایع در دانشجویان است که لزوم توجه به آن و بررسی متغیرهای تأثیرگذار بر آن ازجمله خود ناتوان‌سازی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی اهمیت بسیاری دارد. لذا پژوهش حاضر باهدف نقش خودکارآمدی تحصیلی و خود ناتوان‌سازی تحصیلی در اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید باهنر بیرجند انجام شد. روش‌ها: پژوهش حاضر ازجمله پژوهش‌های همبستگی که به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تعداد 120 نفر از دانشجویان پسر پردیس شهید باهنر بیرجند انتخاب و پرسش‌نامه‌های اهمال‌کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم (1984)،خود ناتوان‌سازی تحصیلی میجلی و همکاران (2000) و خودکارآمدی تحصیلی مک ایلروی و بانتینگ (2002) را تکمیل نمودند. جهت تحلیل داده‌ها، از روش‌های آمار توصیفی مانند جداول توزیع فراوانی، محاسبه میانگین، انحراف معیار و نیز از شاخص‌های آمار استنباطی، همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین متغیرهای خودکارآمدی تحصیلی و اهمال‌کاری تحصیلی (34/0- = R) رابطه منفی و معنی دار، خود ناتوان‌سازی تحصیلی با اهمال‌کاری تحصیلی (21/0 = R) رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد. همچنین این دو متغیر باهم مقدار 16/0 واریانس اهمال‌کاری تحصیلی را پیش‌بینی می‌کنند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش توجه بیشتر مسئولین و متصدیان تعلیم و تربیت و مؤسسات آموزش عالی را در زمینه اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان را می‌طلبد.
