1- دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران 2- دانشگاه رازی کرمانشاه ، lida.sharafi@yahoo.com 3- دانشگاه رازی کرمانشاه
چکیده: (4671 مشاهده)
مقدمه: برقراری ارتباط دانشجویان با اساتید می‌تواند در افزایش انگیزه و اعتماد به نفس دانشجویان و در نهایت ارتقای کیفیت آموزش مؤثر باشد. لذا با توجه به اهمیت ارتباط مؤثر بین استاد و دانشجو و نقش آن در افزایش اثربخشی فرایند یاددهی و یادگیری، هدف از انجام این مطالعه، بررسی عوامل انگیزشی در برقراری ارتباط بین دانشجویان و اساتید دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال 1395-96 بود. روش کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی می‌باشد. جامعه آماری شامل دانشجویان رشته‌های پزشکی، دندان پزشکی و داروسازی در مقطع علوم پایه بودند (791 = N). تعداد نمونه‌ها با استفاده از نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی و بر اساس جدول، 260 نفر انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری گردید و تجزیه و تحلیل آن‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. همچنین به منظور تحلیل داده‌ها از آماره‌های میانگین، انحراف معیار، آزمون t برای نمونه‌های مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد در بین دانشجویان علوم پزشکی، ارتباط به منظور عذرخواهی و ارتباطات علمی و درسی دارای بالاترین میانگین‌ها بودند و در مقابل ارتباطات تعاملی کمترین میانگین را به دست آورد. نتیجه‌گیری: یکی از مهم‌ترین عواملی که در ارتباط استاد-دانشجو از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، انگیزه‌هایی است که دانشجو برای ایجاد ارتباط با استاد خود دارد. لذا، بررسی وضعیت عوامل انگیزشی می‌تواند نقش تاثیرگذاری در برقراری ارتباط دانشجویان و اساتید داشته باشد. اساتید باید در کنار فرآیند تدریس، برای برقراری ارتباط و تعامل با دانشجویان نهایت تلاش خود را مبذول دارند تا بتوانند محیطی آرام و به دور از استرس‌زا برای آنان فراهم آورند.
Zarafshani M K, Sharafi L, Athari Z. The Investigate Students’ Motivation to Communicate Teacher-Students in Kermanshah University of Medical Sciences in 2016-17. Educ Strategy Med Sci 2019; 11 (6) :1-11 URL: http://edcbmj.ir/article-1-1446-fa.html
زرافشانی محمدکیان، شرفی لیدا، اطهری زهرا. بررسی عوامل انگیزشی در برقراری ارتباط بین دانشجویان و اساتید دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه (سال 96-1395). دوماهنامه علمی- پژوهشی راهبردهای آموزش در علوم پزشکی. 1397; 11 (6) :1-11
