پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی مدل تنظیم هیجان گروس با توانبخشی شناختی بر رفتارها و نگرشهای خوردن ناسالم در دانش آموزان نوجوانان مبتلا به اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی انجام شد. روشها: طرح پژوهشی از نوع نیمهآزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون بود. جامعه پژوهش شامل دانش آموزان نوجوانان 14 تا 18 ساله که توسط کارشناسان مرکز مشاوره آموزش و پرورش شهر کرمانشاه مبتلا به اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی تشخیص داده شده بودند که به روش نمونه گیری در دسترس تعداد 36 نفر از آنها انتخاب شد و به طور تصادفی در سه گروه درمان تنظیم هیجان گروس، درمان توانبخشی شناختی و گروه کنترل قرار گرفتند. به یک گروه آزمایش درمان تنظیم هیجان به مدت 8 جلسه (هفته ای یک جلسه 90 دقیقه ای) و دیگر گره آزمایش درمان توانبخشی شناختی به مدت 12 جلسه (هفته ای دو جلسه 60 دقیقه ای) و گروه کنترل هیچ کدام از دو درمان را دریافت نکردند. برای سنجش سطح رفتارها و نگرشهای خوردن ناسالم در دو مرحله پیشآزمون و پسآزمون از مقیاس بازخورد خوردن ویلیامسون استفاده شد. نهایتا دادههای حاصل با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 23 و به کمک تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبیLSD تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد هر دو درمان در پسآزمون نسبت به گروه کنترل اثر بخشی معناداری بر کاهش رفتارها و نگرشهای خوردن ناسالم در دانش آموزان نوجوانان مبتلا به اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی داشتند (P< 0/001). جالب اینکه بین اثربخشی دو درمان مذکور تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: یافتههای مذکور نشانگر سودمندی درمانهای تنظیم هیجان گروس و توانبخشی شناختی بر کاهش رفتارها و نگرشهای خوردن ناسالم دردانش آموزان نوجوانان مبتلا به اختلال نارسایی توجه و بیش فعالیاست.
hatamian P, tabatabaei K. Comparison of the effectiveness of Gross Model emotion regulation with cognitive rehabilitation on reducing unhealthy eating behaviors and attitudes in adolescents students with attention deficit / hyperactivity disorder. Educ Strategy Med Sci 2022; 14 (6) :344-351 URL: http://edcbmj.ir/article-1-2491-fa.html
حاتمیان پیمان، رسول زاده طباطبایی کاظم. مقایسه اثربخشی تنظیم هیجان مدل گروس با توانبخشی شناختی بر رفتارها و نگرش های خوردن ناسالم در دانش آموزان نوجوانان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی. دوماهنامه علمی- پژوهشی راهبردهای آموزش در علوم پزشکی. 1400; 14 (6) :344-351