مقدمه: هدف از مطالعه حاضر، بررسی نقش گروه‌افزارها بر افزایش قابلیت‌یادگیری‌سازمانی در دانشگاه فرهنگیان می‌باشد.  بدین‌منظور به واکاویِ تاثیراتِ بازدارندگی (موانع) یا پیش‌برندگی (تسهیل کنندگی) گروه‌افزارها و فناوری اطلاعات در قابلیت‌یادگیری‌سازمانی پرداخته شد.
روش کار: مطالعه حاضر، به روش آمیخته، انجام شد. در «روش کیفی»  با «مراجعه به نظر خبرگان دلفی» و «تحلیل اسنادی» این حوزه صورت گرفت. مولفه‌های اثرگذار بر قابلیت یادگیری دانشگاه فرهنگیان، بر اساس مطالعات کتابخانه‌ای و مصاحبه نیمه ساختاریافته «با متخصصان علمی و اجرایی»، شناسایی و در بخش کمی با روش‌هایِ سنجش نسبت روایی محتواییِ ( Content validity ratio:CVR ) و شاخص رواییِ محتواییِ (Content validity index :CVI) 9 مولفه شناسایی و پایاییِ آن نیز از طریق یک پیش‌مطالعه دریک نمونه 30 نفره با استفاده از روش آلفای کرانباخ، مورد تایید قرار گرفت. این مطالعه در بازه زمانی سال تحصیلی 1398- 1399 انجام گرفت و یکی از مهمترین ‌‌های شناسایی شده، فناوری سازمانی (گروه‌افزارها) بود که در این پژوهش به آن پرداخته شد.
نتایج : در بخش کیفی، با مراجعه به پانل تخصصی، مولفه یابی صورت گرفت و در بخش کمی، بعد از اعتباریابی و سنجش روایی، نتایج به‌دست‌آمده حاکی از آن بود که از میان 6گویه "استفاده از تجارب قبلی "روایی کافی را به دست نیاورد  و از دور مطالعه حذف شد. محاسبات در نرم‌افزار SPSS22  انجام و گویه‌های "داشتن پایگاه اطلاعاتی مناسب"،"مهارت واهتمام مدیران"،"ساختار وارتباط شبکه ای "،"سرعت وکیفیت "و"اشتراک‌گذاری دانش"  مورد تحلیل و بررسی و همسوسازی با نتایج سایر پژوهش‌ها قرار گرفتند.نتیجه گیری :نتایج نشان داددردانشگاه فرهنگیان، به کمک گروه‌افزارها گام‌های خوبی برداشته شده‌است. گروه‌افزارها، نقش واسطه‌گری و میانجیگری را تا حدودی در اجرای فرآیندهای آموزشی، پژوهشی، اداری و توسعه سرمایه فکری در دانشگاه فرهنگیان ایفا کرده‌اند اما نیاز به شتاب بخشیدن به روند موجود دارد.در نهایت راهکارهای موثر در راستای ارتقا قابلیت‌یادگیری‌سازمانی به کمک گروه‌ا فزارها پیشنهاد گردید.