چکیده: مقدمه : نتایج تحقیقات بین المللی ارزشیابی پیشرفت تحصیلی که روند آموزش علوم تجربی را مطالعه می‌کند، نشان داده است که کشور ایران نتایجی پایینتر از میانگین داشته است. بنابراین ضرورت توجه ویژه به درس علوم تجربی مشهود است. در این راستا هدف این پژوهش، بررسی اثر آموزش درس علوم تجربی بر اساس رویکرد ساختن‌گرایی برمیزان یادگیری مشارکتی دانش‌آموزان و پایداری آن در طول زمان بود. روش ها: روش این پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و مرحله پیگیری بود. جامعه آماری شامل دانش‌آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 و حجم نمونه 60 نفر، که با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه یادگیری مشارکتی استیفان و همکاران استفاده شد و آموزش مبتنی بر رویکرد ساختن گرایی طی10 جلسه، هر جلسه60 دقیقه اجراء گردید و جهت تحلیل داده‌ها، از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون اندازه‌گیری مکرر و مقایسه زوجی) بهره گرفته شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش، بیانگر آن است که میزان یادگیری مشارکتی دانش‌آموزانی که آموزش بر اساس رویکرد ساختن‌گرایی را دریافت کرده‌اند بطور معنی‌داری بالاتر از میزان یادگیری مشارکتی دانش‌آموزانی است که این آموزش را دریافت نکرده‌اند. نتیجه گیری: این مطالعه نشان میدهد که آموزش علوم تجربی پایه هفتم براساس رویکرد ساختن گرایی بر افزایش میزان یادگیری مشارکتی دانش آموزان موثر بوده است و در طول زمان از پایداری مناسبی برخوردار است. بر اساس نتایج، میتوان از آموزش با رویکرد ساختن گرایی برای افزایش یادگیری مشارکتی دانش آموزان در دوره اول متوسطه استفاده کرد و این روش با فعال ساختن دانش آموزان در فرایند آموزش میتواند به عنوان یکی از روشهای اصلی جهت افزایش یادگیری مشارکتی به کار رود.
