اهداف: شناخت عوامل موثر در تدوین سیاست‌ها در فرآیندهای سیاست‌گذاری و اجرای سیاست‌ها موثر است، لذا این پژوهش با هدف شناسایی عوامل موثر بر تدوین سیاست‌های آموزشی و فنّاوری دانشگاهی انجام شد.

روش‌ها: پژوهش توصیفی- پیمایشی حاضر در سال 1391 در دانشگاه تهران به‌عنوان بزرگترین دانشگاه ایران و دانشگاه مرجع و مادر انجام شد. 112 نفر از افرادی که طی 10 سال منتهی به زمان پژوهش دارای پست ریاست دانشکده‌ها یا معاونت آموزشی دانشکده‌ها و پردیس‌ها بودند به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. طراحی پرسش‌نامه محقق‌ساخته پژوهش طی سه مرحله انجام شد. داده‌های حاصل از پرسش‌نامه‌ها با روش تحلیل عاملی با استفاده از نرم‌افزار LISERL 8.8 و آزمون T تک‌نمونه‌ای مورد بررسی قرار گرفتند. از شاخص‌های RMR ، CFI ، NFI ، NNFI ، IFI ، RMSEA ، GFI ، RFI و مجذور کای برای سنجش برازش الگوی مورد مطالعه استفاده شد.

یافته‌ها: براساس نتایج تحلیل عاملی همه مولفه‌ها مورد تایید قرار گرفتند. 6 حوزه معرفی‌شده در مدل این مطالعه و همگی مولفه‌های آنها برازش مناسب و قابل قبول داشتند. براساس برازش مناسب الگوی مفهومی پژوهش، همخوانی الگوی پژوهش با داده‌های گردآوری‌شده مورد تایید واقع شد.

نتیجه‌گیری: مولفه‌های موثر بر سیاست‌های آموزشی و فنّاوری دانشگاهی در 6 حوزه اقتصادی، سیاسی، ساختاری، آموزشی، فنّاوری و قانونی قابل طبقه‌بندی هستند.