مقدمه: آموزش عالی معرف نوع مهمی از سرمایهگذاری در منابع انسانی است که با فراهمآوری و ارتقای دانش، مهارت و نگرش مورد نیاز فراگیران، به توسعه پایدار کمک میکند. آموزش عالی موجب ترویج دانش میشود و با پیشرفتهای تحقیقاتی و علمی، دانش جدید نیز به وجود میآورد. دانش جدید، مدیون تفکر خلاق بشر است. بنابراین، خلاقیت در زمره مهمترین و فراگیرترین فعالیتهای انسان بهشمار میرود. خلاقیت توانایی فرد برای تولید ایدهها، نظریهها، بینشها یا بازسازی مجدد علوم و سایر زمینههاست. آموزش عالی بهعنوان نمودی از فرهنگ هر جامعه نقش بسیار زیادی در پویایی خلاقیت فراگیران دارد. هدف از این مطالعه، معرفی خلاقیت در آموزش عالی و بررسی نقش آن در توسعه پایدار بود.
نتیجهگیری: با تغییرات فراگیر در نظام آموزش عالی و تربیت افراد خلاق و نوآور میتوان گامی در جهت تحقق و گسترش توسعه پایدار برداشت. تعلیمدهندگان بهعنوان رکن اساسی نظام تربیتی، نقش بسیار مهمی در پرورش خلاقیت دارند. از اینرو کلید تربیت فرهنگی را که خود کلید توسعه پایدار و ترقی جامعه است، باید در دست معلمانی نوجو و نوآور یافت که به الگوهای مختلف خلاقانه تدریس وفادارند.
