اهداف: یادگیری سازمانی فرآیندی پویا ست که سازمان را قادر به سازگاری سریع با تغییرات می‌سازد . هدف از مطالعه حاضر، بررسی ارتباط دو مولفه یادگیری سازمانی و توانمندسازی از دیدگاه پرستاران به عنوان منابع بزرگ دانش سازمانی و انتقال دانش در بیمارستان‌ها بود.
روش‌ها: مطالعه توصیفی- همبستگی حاضر در جامعه ۱۲۰۰ نفری پرستاران ۴ بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران در بازه زمانی مهرماه تا اسفندماه ۱۳۹۱ انجام گرفت. ۳۱۰ پرستار به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه استاندارد دارای ۳ بخش اطلاعات جمعیت‌شناختی، پرسش‌نامه ۱۶سئوالی گومز و ۲۰ سئوال پیرامون مولفه توانمندسازی کارکنان بود. تجزیه و تحلیل داده‌های با استفاده از نرم‌افزار SPSS ۱۸ و آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون، آزمون T مستقل و آنوا انجام شد.
یافته‌ها: میانگین مولفه یادگیری سازمانی در پرستاران مورد مطالعه، ۷۳/۰±۹۹/۲ و توانمندسازی ۵۷/۰±۶۰/۳ بود. قوی‌ترین همبستگی مولفه توانمندسازی با بُعد فضای باز و آزمایشگری (۵۱/۰=r) و ضعیف‌ترین همبستگی با بُعد دید سیستمی (۳۹/۰=r) بود. رابطه معنی‌داری بین مولفه توانمندسازی (۰۲۳/۰=p) و بعد فضای باز و آزمایشگری (۰۰۵/۰=p) با متغیر جنسیت وجود داشت. همچنین رابطه معنی‌داری بین بُعد دید سیستمی (۰۱۵/۰=p) و متغیر نوع استخدامی پرستاران مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: رابطه قوی بین مولفه یادگیری سازمانی و ابعاد آن با مولفه توانمندسازی وجود دارد.
