شهروز نعمتی، رحیم بدری گرگری، آرام کاتورانی، صفا مرتضوی،
دوره ۱۵، شماره ۶ - ( بهمن-اسفند ۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: پژوهشحاضر با هدف بررسی پیشبینی فرسودگیتحصیلی دانشجویان کارشناسی دانشگاه تبریز براساس راهبردهای تنظیم هیجانی و استرستحصیلی انجام شد.
روش: روش پژوهش براساس شیوه جمعآوری اطلاعات، توصیفی از نوع همبستگی و بر اساس هدف از نوع کاربردی بود. جامعهآماری پژوهش را کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه تبریز در سال تحصیلی ۱۳۹۷-۹۸ تشکیل دادند. حجم نمونه متشکل از ۳۸۶ نفر دانشجوی مقطع کارشناسی دانشگاه تبریز بود که با استفاده از روش تصادفیخوشهای انتخاب شدند. ابزارهای جمعآوریاطلاعات در این پژوهش مقیاس خودتنظیمیهیجانی هافمن و کشدان، مقیاس استرستحصیلی کودرون و مقیاس فرسودگیتحصیلی برسو، سالانووا و اسکافلی بودند.
یافته ها: نتایج بهدستآمده نشان داد که بین مولفه سازگاری خودتنظیم هیجانی و فرسودگی تحصیلی رابطه منفی معنیدار، بین مولفه تحمل تنظیمهیجان و فرسودگیتحصیلی دانشجویان رابطه مثبت معنیدار و همچنین بین استرستحصیلی و فرسودگیتحصیلی رابطه مثبت و معنیدار وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که از بین مؤلفههای خودتنظیمی هیجانی، مؤلفهی سازگاری خود تنظیم هیجان قادر به پیشبینی فرسودگی تحصیلی و استرس تحصیلی نیز قادر به پیشبینی فرسودگی تحصیلی دانشجویان بودند.
نتیجهگیری: یافتههای حاصلشده، بر اهمیت نقش متغیرهای خودتنظیمی هیجانی و استرستحصیلی در میزان فرسودگیتحصیلی دانشجویان تأکید مینماید. بنا براین بهکارگیری راهبردهای تنظیمهیجان و آموزش آن و همچنین آموزش شیوههای کنترل استرس تحصیلی به دانشجویان امری ضروری بهنظر میرسد که میتواند منجر به کاهش فرسودگیتحصیلی، افزایش بهزیستیتحصیلی و در کل ارتقاء سلامتروانی دانشجویان شود.