RT - Journal Article T1 - Investigate the relationship between successful intelligence and differentiation of self with life satisfaction JF - Edu-Str-Med-Sci YR - 2022 JO - Edu-Str-Med-Sci VO - 15 IS - 1 UR - http://edcbmj.ir/article-1-1820-fa.html SP - 28 EP - 37 K1 - Life Satisfaction K1 - Self-Differentiation K1 - Successful Intelligence AB - مقدمه: امروزه رضایت از زندگی یادگیرندگان و شناسایی عوامل مرتبط با آن در کانون توجه مطالعات مرتبط با آموزش و پرورش مثبت گرا قرار دارد. به دلیل اهمیت پیش­بینی­کننده­های رضایت، پژوهش حاضر بررسی رابطه­ی تمایزیافتگی خود و هوش موفق با رضایت از زندگی یادگیرندگان را مورد بررسی قرار داده است. روش‌ها: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه­ی آماری پژوهش حاضر دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر ارومیه بودکه 1800 نفر بودند و 318 نفر به روش خوشه­ای چندمرحله‌ای مطابق جدول مورگان انتخاب گردیدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسش‌نامه­های رضایت از زندگی داینر و همکاران، تمایزیافتگی خود اسکورون و اشمیت و هوش موفق گریگورنکو و استرنبرگ استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش همبستگی و رگرسیون هم­زمان بهره گرفته شد. یافته‌ها: خرده‌مقیاس­های واکنش­پذیری عاطفی و گسلش عاطفی به ترتیب با ضرایب همبستگی 370/0- و 310/0- با رضایت از زندگی رابطه­ معکوس دارند. ضریب همبستگی بین خرده‌مقیاس­های هوش موفق شامل هوش تحلیلی، هوش خلاق و هوش عملی با رضایت از زندگی به ترتیب برابر 418/0، 561/0 و 483/0 بوده که نشان­گر وجود رابطه­ی­ مثبت با رضایت از زندگی می­باشند. نتیجه‌گیری: یافته­ها نشان داد که مؤلفه­های تمایزیافتگی خود و خرده‌مقیاس‌های هوش موفق توان پیش‌بینی‌کنندگی معنادار رضایت از زندگی را دارا هستند. LA eng UL http://edcbmj.ir/article-1-1820-fa.html M3 ER -