زمینه و اهداف: این پژوهش باهدف تعیین رابطه مهارت‌های فراشناختی و خود نظم‌بخشی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر اصفهان در سال تحصیلی 2016-2015 انجام گرفت.

روش بررسی: این پژوهش ازنظر هدف، پژوهشی کاربردی و ازنظر ماهیت همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان دختر و پسر دوره دوم متوسطه شهر اصفهان در سال تحصیلی 2016-2015، به تعداد50707 نفر تشکیل دادند که از بین آن‌ها با استفاده از جدول MORGAN & KREJCIE و به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای متناسب با حجم تعداد 382 نفر از دانش آموزان به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها ، از 3 پرسشنامه استاندار ارزیابی مهارت‌های فراشناختی، پرسشنامه خود نظم‌بخشی و پرسشنامه سنجش عملکرد تحصیلی استفاده شد بود. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نیز از روش آمار استنباطی (رگرسیون گام‌به‌گام، آزمونDurbin-Watson) استفاده شد

یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین هر کدام از متغیرهای پیش بین (مهارتهای فراشناختی و خودنظم بخشی) با متغیر ملاک (عملکرد تحصیلی) معنادار مستقیم وجود رابطه دارد؛ همچنین مهارتهای فراشناختی قابلیت پیش بینی عملکرد تحصیلی را داشته است؛ این قابلیت پیش بینی برای مهارت خودنظم بخشی نیز معنادار بوده است.

نتیجه‌گیری: شناخت شخص درباره تواناییهایش و آگاهی از راهبردهای شناختی و فراشناختی، باعث بهبود یادگیری و افزایش عملکرد تحصیلی می­گردد.