زمینه و اهداف: اضطراب امتحان یکی از شایع‌ترین مشکلات روانی که نقش مخرب و بازدارنده‌ای در سلامت روانی و آموزشی دانش‌آموزان بخصوص دانش‌آموزان مقطع پیش دانشگاهی که می تواند عملکرد فرد را مختل کند و منجر به عدم موفقیت در امتحان گردد.
روش بررسی: این تحقیق یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی بود که در آن تعداد 250  نمونه به روش نمونه‌گیری  در دسترس جهت بررسی انتخاب شدند. جهت انجام تحقیق از پرسشنامه  استاندارد اضطراب امتحان  TAIاستفاده گردید. داده‌ها درSpss   نسخه 16 با استفاده از آزمون‌های واریانس یک طرفه و T مستقل  و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری 0/05> pمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: در این مطالعه 125 نفر (50%) از دانش‌آموزان پسر و 125 نفر (50%) دختر بودند. 53 نفر (21%) دارای اضطراب امتحان بالا، 121 نفر (4/48%)  اضطراب امتحان متوسط و 76 نفر (4/30%)  اضطراب امتحان پایین بودند. یافته‌ها اختلاف معناداری را در نمره اضطراب امتحان بر حسب جنس نشان داد (0/006=p). و همچنین بر حسب سطح تحصیلات والدین ( پدر و مادر) نشان داد (0/008=p ) . ضریب همبستگی پیرسون همبستگی معکوس و معنی داری بین اضطراب امتحان با معدل دانش‌آموزان مورد بررسی نشان داد (0/283-= r و 0/003=p).
 
نتیجه‌گیری: با توجه به میزان بالای اضطراب امتحان در بین دانش‌آموزان مقطع پی‌‌دانشگاهی ، و با در نظر گرفتن تأثیر منفی اضطراب بر عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان، لزوم بکارگیری خدمات روانشناسی و مشاوره، و برنامه ریزی جهت کمک رسانی برای پیشبرد اهداف بهداشت روانی دانش‌آموزان به منظور پیشگیری از خسارات جسمانی، روانی، تحصیلی و اقتصادی  پیشنهاد می‌گردد.