1- دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران 2- دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران 3- عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، مشهد، ایران ، parvanehsoodmand@gmail.com
چکیده: (5008 مشاهده)
مقدمه: ایجاد و ارتقای یادگیری خودراهبر، یکی از اهداف مهم آموزش عالی محسوب می‌شود چـرا کـه انتظـار می‌رود دانشـجویان بـه سطحی از توانمندیهای فردی برسند که بدون قرار گرفتن در یک نظام آموزشی ویژه، بتوانند نیازهای آموزشی خود را شناسایی کـرده و در جهت رفع آن بکوشند و در نهایت یادگیری خود را مورد ارزشیابی قرار دهند. هدف پژوهش حاضر، اعتباریابی مقیاس توانایی یادگیری خودراهبر در دانشجویان پرستاری بود. روش کار: در این پژوهش توصیفی جامعه پژوهش شامل دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی مشهد در سـال 96- 95 بود. به روش نمونه گیری تصادفی تعداد 210 از بیماران انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه توانایی یادگیری خودراهبر چنگ جمع آوری شد. روایی محتوایی ابزار با استفاده از نظرمتخصصان تأیید گردید. برای احراز پایایی از روش همسانی درونی و برای تعیین روایی ساختار، از روش تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. یافته‌ها: اعتبار محتوا، اعتبار سازه و همسانی درونی (آلفای کرانباخ) پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش 10 تن از متخصصان روش تحقیق اعتبار محتوای این پرسشنامه را مورد تأیید قرار دادند. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان دهنده این است که الگوی چهار عاملی برازش قابل قبولی با داده‌ها دارد. ضریب آلفای کرانباخ (916/0) نیز نشان داد که پرسشنامه یادگیری خودراهبر از پایایی قابل قبولی برخوردار است. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که مقیاس توانایی برای خودراهبری در یادگیری چنگ و همکاران، از روایی و پایایی لازم برای شناسایی قابلیت‌های یادگیری خودراهبر برخوردار می‌باشد.
Mohsenizadeh M, Kareshki H, Meshkin A, Soodmand P. Validation of Self-directed Learning Ability Scale for Nursing Student. Educ Strategy Med Sci 2019; 12 (1) :23-28 URL: http://edcbmj.ir/article-1-1716-fa.html
محسنی‌زاده سیدمصطفی، کارشکی حسین، مشکین علی، سودمند پروانه. اعتباریابی مقیاس توانایی یادگیری خودراهبر در دانشجویان پرستاری (SDLI). دوماهنامه علمی- پژوهشی راهبردهای آموزش در علوم پزشکی. 1398; 12 (1) :23-28
