اهداف: از آنجا که برنامه ­ نویسی از مهم ­ ترین دروس رشته کامپیوتر است، برای راهنمایی بهتر دانشجویان و انتخاب روش مناسب ­ تر تدریس مدرسین باید بدانند که کدام یک از توانایی­های ذهنی دانشجو تاثیر بیشتری بر یادگیری این درس دارد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه نمرات دروس برنامه­نویسی دانشجویان کامپیوتر با سطح دو عامل خلاقیت و مهارت­های فراشناختی آنها انجام شد.

  روش‌ها: این پژوهش همبستگی چندگانه در سال 1389 انجام شد. 200 دانشجوی دختر و پسر رشته کامپیوتر دانشگاه آزاد اسلامی واحد مبارکه، به شیوه نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. از آزمون­های خلاقیت CREE و آزمون حالات فراشناختی اُنیل و عابدی برای اندازه‌گیری خلاقیت و مهارت­های فراشناختی استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی، رگرسیون چندمتغیره، همبستگی پیرسون، آزمون‌های T و مجذور کای به کمک نرم­افزار SPSS 12 استفاده شد.

  یافته‌ها: سطح مهارت­های فراشناختی دانشجویان رابطه معنی‌داری با مقطع تحصیلی آنها داشت (01/0= p ) ، اما برای خلاقیت چنین رابطه معنی‌داری دیده نشد (05/0

p ) و مهارت­های فراشناختی (05/0 >p) دانشجویان رابطه چندگانه با نمرات دروس برنامه‌نویسی آنها داشت. نمرات دروس برنامه­نویسی دانشجویان رابطه معنی‌داری با جنسیت و مقطع تحصیلی آنها نشان داد (05/0> p).

  نتیجه‌گیری: مدرسین کامپیوتر می­بایست به جای تاکید بر تکرار و تمرین بیشتر با کمک روش­های تدریس مناسب به ارتقای خلاقیت و مهارت­های فراشناختی دانشجویان به‌عنوان ابزاری برای بهبود یادگیری دروس برنامه­نویسی کمک کنند، زیرا رشد این عوامل ذهنی، تاثیر خوبی بر یادگیری مستقل و خودتنظیم دانشجویان دارد.