1- برنامه ریزی درسی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران ، yosef_adib@yahoo.com 2- دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
چکیده: (4775 مشاهده)
مقدمه: اخلاق حرفه‌ای، همواره یکی از مهم‌ترین اهداف نظام آموزشی بوده است. مربیان تعلیم وتربیت دریافتند که برنامه ریزی مبتنی بر شایستگی حرفه‌ای یک روش آماده کردن فارغ التحصیلان برای یک زمینه در حال تغییر است. روش کار: مطالعه کیفی حاضر با رویکرد گراندد تئوری در پاییز 1397 بر روی 24 نفر از متخصصین تعلیم و تربیت و دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان به روش نمونه گیری هدفمند و تا اشباع داده‌ها و با رعایت محرمانه بودن اطلاعات و امکان ترک مطالعه درهر زمان که مایل بودند ادامه یافت، روش جمع آوری داده‌ها از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته انجام گرفت؛ داده هابر اساس روش اشتراس وکوربین تحلیل گردیدند. یافته‌ها: به طور کلی هفت طبقه اصلی و 8 طبقه فرعی ایجاد شد که در نهایت ششتم از این طبقات تحت عناوین عوامل فردی، عوامل سازمانی، عوامل اجتماعی، عوامل جهانی، عوامل علمی مؤثر بر اخلاق حرفه‌ای استخراج شدند. نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش نشان داد که درنقش عوامل مختلف در شکل گیری اخلاق حرفه‌ای کم توجهی خاصی در بخش‌های مختلف در جهت توجه عمیق به اخلاق حرفه‌ای به عنوان یکی از ارکان اصلی رشد و تعالی راندمان کاری مشاهده می‌شود و لازم است مسئولین و دست اندرکاران تعلیم و تربیت به این امر مهم توجه کرده در برنامه ریزی‌های آینده برای آموزش و پرورش و دانشگاه‌ها گام‌های بلندی بردارند. که این امر می‌بایست در خصوص دانشجویان دانشگاه فرهنگیان مورد توجه ویژه قرار گیرد زیرا این دانشجویان در آینده‌ای نه چندان دور وارد جرگه تعلیم و تربیت می‌شوند و در صورتی که در حد مطلوب تربیت نشده و رشد نیافته باشند ضربات جبران ناپذیری بر نسل‌های بعدی وارد خواهد شد.
Sheikhi M, sheykhi M, Habibi H, Mahmoudi F. Identify and Explain the Experience of Education Professionals and Student Teachers in the Process of identifying and shaping Professional Ethics. Educ Strategy Med Sci 2019; 12 (1) :123-129 URL: http://edcbmj.ir/article-1-1869-fa.html
شیخی موریس، ادیب یوسف، حبیبی حمدالله، محمودی فیروز. شناسایی و تبیین تجربه متخصصین تعلیم و تربیت و دانشجو معلمان در فرایند شناسایی و شکل گیری اخلاق حرفه‌ای. دوماهنامه علمی- پژوهشی راهبردهای آموزش در علوم پزشکی. 1398; 12 (1) :123-129
