چکیده

  اهداف: اسلام برای انسان جایگاهی قایل است که در هیچ مکتب دیگری نظیر آن را نمی‌توان دید و با ارزش‌های اصیل خود، رهنمودهای متناسب با تمامی مراحل و شرایط زندگی انسان دارد. هدف از این مطالعه، بررسی میزان خودارزیابی اسلامی دانشجویان دانشگاه اصفهان بود.

  روش‌ها: این مطالعه توصیفی در دانشجویان رشته‌های مختلف دانشگاه اصفهان در سال تحصیلی 90-1389 انجام شد. 300 نفر به‌عنوان نمونه به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری پرسش‌نامه محقق‌ساخته خودارزیابی اسلامی در قالب 20 گویه بسته‌پاسخ برحسب طیف پنج‌درجه‌ای لیکرت شامل مولفه‌های مشارطه، محاسبه، مراقبه و معاتبه بود . تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS 11 و آزمون‌های ضریب همبستگی، تحلیل واریانس چندگانه و T تک‌نمونه‌ای انجام شد.

  یافته‌ها: میانگین همه مولفه‌های خودارزیابی بالاتر از حد متوسط بود (0001/0= p ؛ 299= df ). بین هر یک از مولفه‌های خودارزیابی رابطه مثبت و معنی‌دار وجود داشت. خودارزیابی با هیچ‌کدام از ویژگی‌های جمعیت‌شناختی رابطه معنی‌دار نداشت. میانگین خودارزیابی اسلامی در زنان بیشتر از مردان، در مقطع کارشناسی بیشتر از مقاطع تحصیلات تکمیلی و در دانشجویان رشته‌های الهیات و روان‌شناسی بیشتر از سایر رشته‌ها بود. بین نظرات افراد برحسب رشته و مقطع تحصیلی تفاوت مثبت و معنی‌دار وجود داشت، اما این تفاوت برحسب جنسیت، تحصیلات پدر و شغل پدر، معنی‌دار نبود.