|
اثربخشی خودکنترلی هیجانی بر تاب‌آوری و شیفتگی تحصیلی دانش آموزان
|
سیروس سورگی1    ، محمد حسن غنی فر 2، محمدرضا اسدی یونسی3 ، قاسم آهی1 |
1- دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند
2- دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند ، ghanifar@iaubir.ac.ir
3- دانشگاه بیرجند |
|
|
چکیده: (86 مشاهده) |
مقدمه: تاب‌آوری تحصیلی و شیفتگی تحصیلی از عوامل بسیار مهمی است که بر نتایج آموزشی تأثیر بسزایی دارد. همچنین خودکنترلی هیجانی جزو مهارت‌های مهم زندگی محسوب می‌شود که با پیامدهای مثبت در بسیاری از جنبه‌های زندگی همراه هستند؛ بنابراین مطالعه حاضر باهدف تعیین اثربخشی خودکنترلی هیجانی بر تاب‌آوری تحصیلی و شیفتگی تحصیلی دانش آموزان انجام شد.
روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری است. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر متوسطه دوره اول شهر بیرجند در سال تحصیلی 1399-1398 می باشد که به روش نمونه‌گیری هدفمند تعداد 40 نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 20 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش 8 جلسه‌ی 60 دقیقه‌ای تحت آموزش خودکنترلی هیجانی قرار گرفتند، اما گروه گواه هیچ آموزشی دریافت ننمودند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس تاب‌آوری تحصیلی ساموئلز (2004) و شیفتگی تحصیلی مارتین و جکسون (2008) بودند. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 24 و آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر دوراهه در سطح معنی‌داری 05/0=α استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش خودکنترلی هیجانی بر تاب‌آوری تحصیلی و شیفتگی تحصیلی مؤثر بوده (01/0p<) و این نتایج در دوره پیگیری نیز تداوم یافته است (01/0p<).
نتیجه‌گیری: با توجه به مؤثر بودن برنامه آموزشی خودکنترلی هیجانی بر تاب‌آوری تحصیلی و شیفتگی تحصیلی، استفاده از آموزش خودکنترلی هیجانی به‌عنوان روش مکمل برنامه‌های آموزشی مدارس برای افزایش تاب‌آوری تحصیلی و شیفتگی تحصیلی دانش‌آموزان پیشنهاد می‌شود. |
|
| واژه‌های کلیدی: خودکنترلی هیجانی، تاب‌آوری تحصیلی، شیفتگی تحصیلی |
|
|
|
نوع مطالعه : پژوهشی اصيل |
موضوع مقاله:
رویکردهای جدید در طراحی برنامه درسی
دریافت: 1399/4/29 | پذیرش: 1399/7/11 | انتشار: 1403/1/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
