چکیده
مقدمه: آموزش علوم پزشکی به سبب ارتباط با سلامت مردم، نسبت به سایر آموزش‌ها از ویژگی‌های خاصی برخوردار بوده و یکی از راه حل‌های اصلی جهت ارتقاء و بهبود کیفیت آموزش در گروه های پزشکی، اعتباربخشی آموزشی می باشد. از اینرو پژوهش حاضر با هدف شناسایی و رتبه­بندی عوامل مؤثر براجرای مناسب اعتباربخشی دردانشگاه علوم پزشکی بمنظور بهبودکیفیت آموزش پزشکی انجام شد.
روش­ها: روش پژوهش از نوع کیفی و جمع آوری داده‌ها کتابخانه‌ای- میدانی بود. نمونه آماری 25 نفر از خبرگان در رشته‌های مرتبط بودند که به روش هدفمند انتخاب شدند. سپس ابعاد و مولفه های استخراج شده از منابع با استفاده از روش دلفی و پانل خبرگان نهایی شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان دادکه ابعاد و مؤلفه‌های مؤثر بر اعتباربخشی شامل ابعاد: اهداف و رسالت‌های دانشگاه (4مؤلفه)، مدیریت (4مؤلفه)، کادرآموزش (4مؤلفه)، فراگیران (5مؤلفه)، ساختارسازمانی (5مؤلفه)، شهروندی سازمانی (3مؤلفه)، منابع انسانی (4مؤلفه)، مدیریت مالی (6مؤلفه)، فضای آموزشی اداری (4مؤلفه)، فناوری اطلاعات (3مؤلفه)، خدمات وتسهیلات (3مؤلفه)، منابع یادگیری (4مؤلفه)، فرایند یاددهی–یادگیری (3مؤلفه)، آموزش بالینی ودرمانگاهی (12مؤلفه)، خدمات پژوهشی (4مؤلفه)، برنامه‌های فرهنگی (3مؤلفه)، نوآوری وکارآفرینی (3مؤلفه)، همکاری‌های بین‌المللی (3مؤلفه)، ارزیابی وتضمین کیفیت (6مؤلفه) واعتبارسنجی (10مؤلفه) می‌باشد.
نتیجه گیری: با توجه به ارائه مشترک آموزش علوم پزشکی با نظام خدمات درمانی و عدم توجه به مولفه های آموزش بالینی ودرمانگاهی، بازنگری استانداردها و شاخص‌ها به منظوراستقرار نظام اعتباربخشی در دانشگاههای علوم پزشکی ضروری می باشد.