اهداف: راه‌اندازی کتابخانه ملی دیجیتال پزشکی یکی از سرمایه‌گذاری‌های علمی کلان طی سال‌های گذشته است. هدف از انجام این مطالعه پی‌بردن به اثربخشی این مداخله علمی از طریق بررسی الگوی استنادی در پایان‌نامه‌های دانشجویان پزشکی طی سال‌های 1386 تا 1389 (یک سال قبل تا دو سال بعد از دسترسی) بود.

  روش‌ها: این مطالعه مقطعی تحلیلی در سال 1390 روی 219 پایان‌نامه دانشجویان پزشکی عمومی دانشگاه علوم پزشکی بابل، دفاع‌شده از فروردین 1386 تا اسفند 1389 به اجرا درآمد و همه موارد به ‌صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. به‌منظور جمع‌آوری اطلاعات، رونوشتی از بخش منابع و ماخذ پایان‌نامه‌های موجود در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهیه شد. اطلاعات کتاب‌شناختی استنادها براساس نوع منبع، زبان و زمان نشر اثر در برگه‌های ورود اطلاعات ثبت شد. داده‌ها با کمک نرم‌افزار آماری SPSS 16 و آزمون‌های آنالیز واریانس و T مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته‌ها: منابع مورد استفاده و مورد استناد توسط دانشجویان در مجموع 219 پایان‌نامه مورد بررسی 10916 منبع بود. میانگین تعداد منابع مورد استفاده در پایان‌نامه‌های دانشجویان پزشکی طی سال‌های 1386 تا 1389 افزایش داشت. میزان استفاده از کل منابع و همچنین تعداد مجلات مورد استفاده در پایان‌نامه‌ها بین سال‌های 1386 تا 1389 از اختلاف آماری معنی‌داری برخوردار بود (05/0>p).

  نتیجه‌گیری: افزایش میانگین تعداد منابع مورد استفاده، افزایش سهم مجلات و افزوده‌شدن بر تعداد منابع انگلیسی در پایان‌نامه‌های پزشکی طی سال‌های مذکور، نشان‌دهنده اثرات مثبت بهره‌برداری از کتابخانه ملی دیجیتال پزشکی ایران بر رفتار استنادی دانشجویان پزشکی است.