اهداف: آموزش و پژوهش مبتنی بر ایمنی بیمار، یکی از ابزارهای پیاده‌سازی و ارتقای ایمنی بیمار در سیستم‌های سلامت محسوب می‌شود. مطالعه حاضر با هدف تحلیل وضعیت آموزش و پژوهش مبتنی بر ایمنی بیمار در بیمارستان‌های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد.

روش‌ها: پژوهش حاضر، توصیفی _تحلیلی است که به‌صورت مقطعی در سال 1391 در بیمارستان‌های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. ابزار مطالعه، پروتکل ارزیابی ایمنی بیمار سازمان جهانی بهداشت بود. جمع‌آوری اطلاعات از طریق مصاحبه ساختارمند، بررسی مستندات توسط پژوهشگر و تکمیل چک‌لیست طبق راهنمای آن صورت گرفت. اطلاعات با استفاده از از آزمون‌های توصیفی و تحلیلی (آزمون T تک‌نمونه‌ای و آزمون کروسکال ‌والیس) توسط نرم‌افزار SPSS 13 تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: میانگین کلی امتیاز بیمارستان‌های مورد مطالعه در آموزش و پژوهش مبتنی بر ایمنی بیمار در حوزه شاخص‌های اساسی و پیشرفته بر مبنای راهنمای پروتکل، ضعیف بود. در شاخص‌های اساسی، بیمارستان فارابی، بالاترین و بیمارستان‌های مرکز طبی کودکان و امام‌خمینی^(ره) پایین‌ترین امتیاز را کسب کردند. در شاخص‌های پیشرفته نیز بیمارستان فارابی بالاترین و بیمارستان‌های رسول‌اکرم^(ص) و شریعتی پایین‌ترین امتیاز را کسب نمودند. در مجموع، وضعیت کلیه بیمارستان‌ها در خصوص گزاره‌های شاخص‌های آموزش و پژوهش ایمنی بیمار پایین‌تر از استاندارد طلایی بود.

نتیجه‌گیری: کلیه بیمارستان‌های مورد مطالعه در خصوص رعایت شاخص‌های آموزش و پژوهش مبتنی بر ایمنی بیمار در وضعیت ضعیفی قرار دارند و نقاط ضعف شناسایی‌شده در بیمارستان‌ها همسان است. بنابراین، تدوین برنامه‌های جامع آموزشی و انجام پژوهش‌های کاربردی در زمینه چالش‌های ایمنی بیمار، ضروری به‌نظر می‌رسد.