اهداف: گرایش و توجه دانشگاه‌ها به استفاده از قابلیت‌های شبکه‌های اجتماعی و انتخاب آنها به‌عنوان مکانیزم ارتباطی برای پیشبرد توان آموزشی و پژوهشی، استفاده از آنها را برای توسعه آموزش و دانش، به ضرورتی انکارناپذیر تبدیل کرده است. این مطالعه با هدف طراحی الگوی به‌کارگیری شبکه اجتماعی در آموزش و بهسازی اساتید انجام شد.

روش‌ها: پژوهش حاضر در چارچوب رویکرد کیفی و با استفاده از روش پژوهش "نظریه زمینه‌ای" انجام شد. برای تحلیل داده‌های پژوهش از سه روش کدگذاری باز، محوری و گزینشی استفاده شد. داده‌های مورد نیاز با "بررسی اسناد" و "مصاحبه" جمع‌آوری شد. 3 جلد کتاب و 11 عنوان مقاله به‌صورت هدفمند انتخاب شد و مورد مطالعه قرار گرفت و با 18 نفر مصاحبه نیمه‌ساختاریافته‌ای انجام شد. هر مصاحبه به‌طور متوسط 60 دقیقه به طول انجامید. مطالعه اسناد و انجام مصاحبه‌ها براساس اشباع اطلاعاتی پژوهشگر انجام شد.

یافته‌ها: در بخش اسناد 24 مفهوم و در بخش مصاحبه‌ها 71 مفهوم یادداشت‌برداری شد و سپس براساس تشابهات با کدبندی اولیه و متمرکز، کدهایی به موارد مشابه اختصاص پیدا کرد و تبدیل به 10 مقوله‌ای شدند که هدف اصلی پژوهش بودند.

نتیجه‌گیری: الگوی برنامه‌ریزی درسی مبتنی بر شبکه اجتماعی در آموزش دارای راهبردهای آموزش تفکر منطقی ، آموزش شیوه‌های تعامل پیچیده و آموزش مهارت‌های فنی به اساتید برای یادگیری موثر است.