اهداف: تجارب زودرس در محیط بالینی در کوریکولوم دوره عمومی از سوی پژوهشگران مورد تاکید واقع شده است. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی برنامه برخورد زودرس با محیط بالینی برای دانشجویان سال اول دندان‌پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی تهران بود.

روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 140 نفر از دانشجویان ترم اول دندان‌پزشکی دانشکده دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران در دو سال متوالی 91-1390 و 92-1391 به‌روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند که 74 نفر از آنها دانشجویان ورودی مهر 90 (گروه اول) و 66 نفر از آنها دانشجویان ورودی مهر 91 (گروه دوم) بودند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسش‌نامه محقق‌ساخته خودایفا با ضریب آلفای کرونباخ 82/0 بود. داده‌ها به‌کمک نرم‌افزار SPSS 18 و با استفاده از آماره‌های توصیفی و آزمون‌های مجذور کای و Tمستقل تحلیل شدند.

یافته‌ها: 59 نفر (7/79%) در گروه اول و 60 نفر (9/90%) در گروه دوم، این برنامه را در ایجاد آگاهی اولیه از رشته دندان‌پزشکی و 58 نفر (4/78%) در گروه اول و 55 نفر (3/83%) در گروه دوم، آن را در شفاف‌سازی انگیزه از انتخاب رشته دندان‌پزشکی، مفید و کاملاً مفید اعلام نمودند. نمره استاندارد سودمندی بازدید از بخش‌های بالینی در هر دو گروه به‌طور معنی‌داری بیشتر از بخش‌های غیربالینی بود. رفتار حرفه‌ای، اخلاق پزشکی و پیشگیری از مهم‌ترین موضوعات مورد بحث بودند.

نتیجه‌گیری: دوره‌های برخورد زودرس با محیط بالینی بر آگاهی اولیه دانشجویان از رشته دندان‌پزشکی و شفاف‌سازی انگیزه آنها تاثیر دارد و به‌خصوص از نظر دانشجویان، حضور در بخش‌های بالینی نسبت به سایر بخش‌ها مفیدتر است.