اهداف: دانشگاه­ها به­منظور ارتقای کمیت و کیفیت خدمات، افزایش رقابت، کارآیی و کاهش هزینه­ها به وجود اساتید و مدرسان خلاق و نوآور نیازمندند. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف تعیین عوامل فردی و سازمانی موثر بر خلاقیت و نوآوری اعضای هیات علمی در راستای ارایه راهکارهای مناسب به­منظور ارتقای خلاقیت و نوآوری در دانشگاه صورت پذیرفت.

  روش­ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال تحصیلی 88-1387 روی کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین (210 نفر) انجام شد. با روش نمونه­گیری طبقه­ای تصادفی از هر کدام از دانشکده­های "پزشکی"، "دندان­پزشکی"، "بهداشت و پیراپزشکی" و "پرستاری و مامایی" 16 نفر انتخاب شدند (در مجموع 64 نفر). گردآوری داده­ها به­وسیله پرسش­نامه محقق­ساخته دارای بخش ­های مشخصات فردی و عوامل موثر بر خلاقیت و نوآوری انجام شد. امتیازدهی پرسش­نامه به­صورت لیکرت 5گزینه­ای بود. روایی پرسش­نامه از طریق محتوایی، نظرات اساتید و متخصصان و پایایی آن نیز با انجام پیش­آزمون- پس­آزمون در 10 نفر از افراد جامعه پژوهش انجام و با ضریب همبستگی 92/0 تایید شد. داده­ها با بهره­گیری از نرم­افزار SPSS 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته­ها: عوامل فردی با میانگین 81/0±69/1 بر خلاقیت اعضای هیات علمی و عوامل سازمانی با میانگین 89/4±58/1 بر نوآوری اعضای هیات علمی تاثیر بیشتری داشتند. تفاوت معنی­داری بین عوامل سازمانی موثر بر خلاقیت بین دانشکده­ها وجود داشت (05/0>p).