1- گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا...(عج)، تهران، ایران 2- گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا...(عج)، تهران، ایران ، davoudimonfared@gmail.com 3- مرکز تحقیقات مدیریت سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا...(عج)، تهران، ایران
چکیده: (7906 مشاهده)
اهداف: امروزه الگوی آموزش پزشکی جامعهنگر توجه زیادی را بهخود معطوف داشته است. هدف این مطالعه، نظرسنجی از کارورزان در مورد میزان دستیابی به اهداف آموزشی مصوبه وزارت بهداشت در دورههای آموزشی کارورزی بهداشت و پزشکی اجتماعی بود.
ابزار و روشها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 1393 و 1394، تعداد 56 نفر از دانشجویان پزشکی مقطع کارورزی بهداشت و پزشکی اجتماعی در یکی از دانشگاههای علوم پزشکی نظامی تهران بهروش نمونهگیری دردسترس، مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامهای براساس اهداف آموزشی مصوبه معاونت آموزشی وزارت بهداشت بود. اطلاعات با استفاده از شاخصهای توصیفی و آزمون آماری رگرسیون گام به گام و بهکمک نرمافزار SPSS 19 تحلیل شد.
یافتهها: 70% دانشجویان با کسب دانش، 68% با ایجاد نگرش و 60% با کسب مهارت جدید موافق بودند. بیشترین میزان کسب دانش در عوامل محافظتکننده سلامت (72%) و نحوه پایش و ارزیابی برنامه سلامت کشوری (72%) و کمترین در جلب حمایت همهجانبه (56%) بود. بیشترین میزان ایجاد نگرش در کارکرد پزشک خانواده (76%) و کمترین، در جلب حمایت همهجانبه (44%) و عوامل اجتماعی موثر بر سلامت (44%) بود. کسب دانش (016/0=p) و ایجاد نگرش (032/0=p) با امتیاز دادهشده به مطالب تئوری و کسب مهارت با امتیاز برای تمرینات فردی (015/0=p) رابطه معنیدار داشت.
نتیجهگیری: کسب دانش، نگرش و مهارت لازم در دوره کارورزی بهداشت و پزشکی اجتماعی بهخصوص در بعضی اهداف پایینتر از حد انتظار است.
Sajjadi F., Davoudi Monfared E., Saberi Isfeedvajani M., Sanaeinasab H., Mehrabi Tavana A.. Level of Educational Objectives Achievement in Health and Community Medicine Internship Course; Interns Viewpoint. Educ Strategy Med Sci 2016; 8 (6) :29-34 URL: http://edcbmj.ir/article-1-879-fa.html
سجادی فاطمه، داودی منفرد عصمت، صابری اسفیدواجانی محسن، سنایینسب هرمز، مهرابی توانا علی. میزان تحقق اهداف آموزشی دوره کارورزی بهداشت و پزشکی اجتماعی؛ دیدگاه کارورزان. دوماهنامه علمی- پژوهشی راهبردهای آموزش در علوم پزشکی. 1394; 8 (6) :29-34