زمینه و اهداف: هدف کلی این پژوهش شناسایی عواملی موثر بر پذیرش فناوری اطلاعات در بین دانشجویان دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 1395-1394 بود.

روش بررسی: روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است. 360 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 1394-1395 با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‌ی پذیرش فناوری اطلاعات ونکاتش (Venkatesh) و بالا (Bala) (2008) استفاده شده است که پایایی آن بر اساس آلفای کرونباخ مقدار 0/89 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل معادلات ساختاری (SEM) با استفاده از نرم‌افزارهای  23‌Spss و  Amos 23 استفاده شده است.

یافته‌ها: طبق نتیجه‌ی معادلات ساختاری 1/71=  df/CMIN، 0/94 CFI= و 0/4 RMSEA= است. این شاخص‌ها نشان می‌دهند پرسشنامه از پایایی و روایی مناسبی برخوردار بوده و مدل برازش مناسبی دارد. متغیرهای سودمندی ادراک‌شده با  0/07=β،   سهولت کاربرد ادراک‌شده با 0/11=  β تصور با 0/23=β، مرتبط بودن با رشته‌ی تحصیلی با 0/55 =β و کنشگری در تعامل با رایانه با 0/58 = β  با پذیرش فناوری رابطه‌ی مثبت و معنادار دارند؛ و اضطراب رایانه‌ای با 0/20- β=  با پذیرش فناوری رابطه‌ی منفی دارد.

نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که متغیرهای سودمندی و سهولت کاربرد ادراک‌شده، تصور، مرتبط بودن با رشته‌ی تحصیلی، کنشگری در تعامل با رایانه رابطه‌ی مثبت و اضطراب رایانه‌ای رابطه‌ی منفی با پذیرش فناوری دارند. در این پژوهش، بین متغیرهای هنجار ذهنی، خودکارآمدی رایانه‌ای و لذت ادراک‌شده با پذیرش فناوری به صورت مستقیم رابطه‌ی معناداری مشاهده نشد.