1- گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران ، bahadi08@gmail.com 2- گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
چکیده: (4324 مشاهده)
مقدمه: فرسودگی تحصیلی در دانشجویان با افت عملکرد تحصیلی آنان توأم است. عملکرد تحصیلی مطلوب از جمله شاخص‌های یک دانشگاه و دانشجوی موفق است، لذا بررسی متغیرهای پیش‌بینی‌کننده فرسودگی تحصیلی سزاوار توجه می‌باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش وسواس فکری- عملی و اهمال‌کاری در پیش‌بینی فرسودگی تحصیلی بود. روش کار: پژوهش حاضر همبستگی از نوع پیش‌بین بود. جامعه آماری، تمامی دانشجویان کارشناسی فنی- مهندسی دانشگاه الزهرا بود. نمونه پژوهش حاضر شامل 132 دانشجو بود. در این پژوهش، از پرسشنامه فرسودگی تحصیلی مسلش (شوفلی و همکاران، 2002)، پرسشنامه تجدید نظر شده وسواس فکری- عملی (فوآ و همکاران، 2002) و مقیاس اهمال‌کاری تاکمن (تاکمن، 1991) استفاده شد. داده‌های به دست آمده به کمک نرم افزار SPSS نسخه 24 و با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین اهمال‌کاری و تمامی مؤلفه‌های فرسودگی تحصیلی (خستگی هیجانی، بی‌علاقگی تحصیلی و ناکارآمدی تحصیلی) رابطه مثبت معنی دار وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد وسواس فکری- عملی، مؤلفه‌های شست و شو، وسواس فکری و خنثی سازی ذهنی با تمامی مؤلفه‌های فرسودگی تحصیلی رابطه مثبت معنی داری دارند. درحالی‌که بین مؤلفه‌های وارسی کردن، احتکار و تمامی مؤلفه‌های فرسودگی تحصیلی رابطه معنی داری به دست نیامد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که وسواس فکری- عملی و اهمال‌کاری می‌توانند به طور معنی داری تمامی مؤلفه‌های فرسودگی تحصیلی را پیش بینی کنند. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر برای نخستین بار نقش نشانه‌های وسواس فکری- عملی را در تبیین پدیده فرسودگی تحصیلی نشان داد.
Ahadi B, Moradi F, karamian M. Predicting Academic Burnout based on Obsessive Compulsive symptoms and Procrastination. Educ Strategy Med Sci 2018; 11 (4) :136-144 URL: http://edcbmj.ir/article-1-1453-fa.html
احدی بتول، مرادی فاطمه، کرمیان مینا. پیش‌بینی فرسودگی تحصیلی بر اساس نشانه‌های وسواس فکری-عملی و اهمال‌کاری. دوماهنامه علمی- پژوهشی راهبردهای آموزش در علوم پزشکی. 1397; 11 (4) :136-144
