مقدمه: سرمایه فکری یا دارایی فکری یکی از مهم‌ترین منابعی است که امروزه در اختیار شرکت‌ها قرار دارد: قابلیت یادگیری سازمانی، توانایی ایجاد، فراگیری و انتقال دانش است که به عنوان توانایی سازمان‌ها در فرایند یادگیری تعریف می‌شود. روش‌ها: تحقیق حاضر به بررسی رابطه سرمایه فکری، یادگیری سازمانی با عملکرد نوآورانه و اثر آن بر عملکرد سازمانی در شرکت‌های داروسازی استان تهران پرداخته است. و همچنین یادگیری سازمانی به عنوان متغیر واسطه گری در ارتباط با سرمایه فکری و عملکرد نوآورانه مورد مطالعه قرار گرفته است. در این تحقیق 66 نفر از مدیران و کارشناسان خبره شرکت‌های داروسازی استان تهران به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و داده‌ها به وسیله پرسشنامه جمع‌آوری و به کمک نرم افزار Smart PLS3 تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که سرمایه فکری بر یادگیری سازمانی مؤثر بوده و از آن پشتیبانی کرده، همچنین اثر سرمایه فکری بر عملکرد نوآورانه رد شده است. یادگیری سازمانی روی عملکرد نوآورانه مؤثر بوده و نقش واسطه گری یادگیری سازمانی رد شده است. عملکرد نوآورانه نیز در عملکرد سازمانی مؤثر بوده است. در نهایت نتایج بیانگر مناسب بودن مدل می‌باشد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهدکه مدیران شرکت های دارو ساز به صورت روزافزون به وجود سرمایه فکری توجه کنند که نتیجه چنین توجهی باعث می شود تا کارکنان با انگیزه و انسجام بیشتری به جذب و مبادله دانش و اطلاعات بین اعضای سازمانی مشغول شوند و با دید جامعی که نسبت به چالش های محیطی پیدا می کنند، با توسعه محصولات جدید در جهت سودآوری سازمانی بیش از پیش موثر واقع شوند.
Hosseini M H, Alizadeh T, Norouzi Ajirlou R, Moghadam M. Investigating the Influence of Intellectual Capital on Organizational Performance with Organizational Learning Mediating. Educ Strategy Med Sci 2020; 12 (6) :19-27 URL: http://edcbmj.ir/article-1-1879-fa.html
حسینی میرزا حسن، علیزاده حسین حاجلو توحید، نوروزی اجیرلو رضا، مقدم متینه. بررسی تأثیر سرمایه فکری بر عملکرد نوآورانه سازمانی با نقش واسطه‌گری یادگیری سازمانی. دوماهنامه علمی- پژوهشی راهبردهای آموزش در علوم پزشکی. 1398; 12 (6) :19-27
