مقدمه. منابع انسانی محدودتر از منابع غنی طبیعی نیستند. در عین حال، همان طور که منابع طبیعی میزان معینی دارند و باید با برنامهریزیهای دقیق علمی مورد بهرهبرداری قرار گیرند، منابع انسانی نیز نامحدود نیستند و در بهرهگیری کارآمد از آنها باید کمال مراقبت بهعمل آید. پیشرفت هر جامعه، پیش از امکانات مالی به تولید و نوآوری افراد و نه تقلید و استفاده از راهنمای مکشوف و تقریباً منسوخ بستگی دارد. اولین شرط اجرای چنین سیاستی ایجاد زمینههای مناسب برای پرورش خلاقیتها است. برای انجام این مهم باید برنامههای درسی آموزش عالی بهصورت مسالهمحور و تلفیقی تدوین شوند. هدف این مقاله، بررسی ضرورت و مزایای بهرهگیری این رویکردهای برنامه درسی در دانشگاهها برای پرورش خلاقیت و نوآوری در دانشآموختگان بود.
نتیجهگیری. دانشگاهها و موسسات آموزش عالی باید زمینههای لازم برای استفاده از رویکردهای یادگیری عمیق را فراهم آورند. به این منظور، استفاده از شیوههای فعال تدریس که مستلزم توجه به فرآیند یادگیری و تحقق آن (و نه صرفاً افزایش اطلاعات) و درگیری مداوم دانشجویان در یادگیری و تعامل بیشتر آنان با یکدیگر و با معلمان خود است پیشنهاد میشود تا روحیه و مهارت خلاقیت، نوآوری و حلمسأله در دانشآموختگان پرورش یابد.
Momeni Mahmuee H.. Improvement of high education curriculum a step toward training creative alumni . Educ Strategy Med Sci 2009; 2 (3) :121-126 URL: http://edcbmj.ir/article-1-20-fa.html
مومنی مهموئی حسین. به سازی برنامه های درسی آموزش عالی؛ گامی در جهت پرورش دانش آموختگان خلاق. دوماهنامه علمی- پژوهشی راهبردهای آموزش در علوم پزشکی. 1388; 2 (3) :121-126