مقدمه: اغلب محیط­های یادگیری برخط کنونی در طراحی فعالیتهای یادگیری همیارانه برای دستیابی به مهارتهای یادگیری سطح بالا با چالش مواجه هستند. بنابراین، هدف پژوهش حاضر، طراحی و اعتباریابی الگویی برای یادگیری همیارانه در محیطهای یادگیری برخط بود.
روش کار: روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش از نوع روش آمیخته و شامل تحلیل محتوای کیفی و تحقیق پیمایشی بود. جامعه آماری از منظر تحلیل محتوای کیفی کلیه­ منابع و مقالات معتبر نمایه شده در پایگاه­های اطلاعاتی بود. روش نمونه­ گیری در این بخش، روش انتخاب هدفمند بود. جامعه­ آماری از منظر تحقیق پیمایشی نیز کلیه­ ی متخصصان تکنولوژی آموزشی بودند. از جامعه­ ی آماری مورد نظر 18 نفر با روش نمونه ­گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار اندازه­ گیری در بخش پیمایش یک پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن به تایید 7 نفر از متخصصان حوزه­ ی تکنولوژی آموزشی رسید. برای تعیین پایایی نیز از روش بازآزمایی استفاده شد.
یافته­ ها: یافته ­ها نشان داد که مولفه­ های الگوی طراحی مطلوب برای یادگیری همیارانه در محیط یادگیری برخط شامل مسایل واقعی، تکیه­ گاه­ سازی، الگوسازی و مربی­گری، منابع چندگانه، مباحثه، و همیاری است. همچنین، یافته ­ها نشان داد که برای هر یک از مولفه های طراحی الگوی پیشنهادی، راهبردهای طراحی مختلفی وجود دارد. مولفه های و راهبردهای طراحی الگوی پیشنهادی از نظر متخصصان دارای اعتبار مناسبی بودند.
نتیجه ­گیری: الگوی طراحی پیشنهادی برای یادگیری همیارانه در محیط یادگیری برخط، چارچوبی را برای طراحان و مربیان یادگیری برخط فراهم می­کند که بتوانند از ظرفیت­ها و قابلیت­های محیط­های یادگیری برخط به صورت هدفمند و مناسب در راستای تقویت مهارتهای یادگیری سطح بالا بهره گیرند.