اهداف. یکی از راهکارهای تمرکززدایی در سیستم مدیریت دانشگاهها، برنامه تفویض اختیار به هیات امنای دانشگاههاست که نمونهای از آن، آییننامه تفویض اختیار در برنامهریزی درسی است. این مقاله با هدف پاسخگویی به این سئوال که آیا "آوا." چارچوب اصلی تفویض اختیار برنامه درسی به دانشگاهها را مشخص کرده است" یا خیر، انجام شد.
روشها. این تحقیق توصیفی با روش تحلیل محتوای کمّی و کیفی انجام شد. جامعه و نمونه آماری یکسان و در حقیقت نمونهگیری به روش سرشماری بود. واحد تحلیل در این آییننامه، مادهها به انضمام مقدمه و واحد ثبت، جملات و عبارات آییننامه بود و تحلیل دادهها با روش میانگین وزنی انجام شد.
یافتهها. توجه به عناصر ارتباطی در آییننامه، مواردی از عدم انسجام بین مواد آییننامه، عدم انطباق این مواد با اهداف، سیاستها و راهکارهای اجرایی مندرج در آییننامه، واگذاری اختیارات برنامه درسی در حد متوسط به دانشگاهها و کلیگویی در بعضی از قسمتهای متن آییننامه ملاحظه شد.
نتیجهگیری. آمادگیهای لازم در دانشگاهها برای این تفویض فراهم نیست. مواردی از قبیل عدم ارزیابی سریع از نحوه اجرای آییننامه، سردرگمی دانشگاهها بهعلت پرداختن به کلیگوییهایی در بعضی از مواد و عدم تبیین چگونگی اجرای آییننامه بهصورت جامع، نمونهای از ابهامهای این قانون است.
Ahmadabadi M. R.. Analysis of deconcentration policy of two ministries of "science, research & technology" and "health, treatment & medical education" with emphasis on delegation of powers on curriculum to universities by-law. Educ Strategy Med Sci 2009; 2 (2) :9-10 URL: http://edcbmj.ir/article-1-35-fa.html
نیلی احمدآبادی محمدرضا. تحلیلی بر سیاست تمرکززدایی در دو وزارتخانه "علوم، تحقیقات و فنّاوری n و "بهداشت، درمان و آموزش پزشکی n با تاکید بر آیین نامه تفویض اختیار برنامه های درسی به دانشگاهها. دوماهنامه علمی- پژوهشی راهبردهای آموزش در علوم پزشکی. 1388; 2 (2) :9-10