1- گروه پاتولوژی، بیمارستان لقمان حکیم، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، farahnazbidari@yahoo.com
چکیده: (14181 مشاهده)
اهداف: مراقبتهای پیشبیمارستانی در مورد بیماران اورژانس تروما از ویژگیهای خاصی برخوردار است و اقدامات تشخیصی و درمانی که قبل از رسیدن این بیماران به بیمارستان انجام میشود، نقش بسزایی در کاهش مرگ و میر و بهبود پیامد آنها دارد. مطالعه حاضر به ارزیابی صحت عملکرد تکنسینهای اورژانس پیشبیمارستانی تهران در برخورد با بیماران ترومایی پرداخت.
روشها: در مطالعهای مقطعی از شهریور 1389 تا شهریور 1390 در جامعه بیماران ترومایی منتقلشده توسط اورژانس پیشبیمارستانی تهران به بیمارستان امام حسین(ع)، 500 بیمار به روش نمونهگیری مقطعی انتخاب شدند. پژوهش با بررسی برگ مأموریت، مصاحبه با تکنسین پیشبیمارستانی و معاینه بیمار برای تعیین اقدامات لازم و انجامشده قبل از ورود به اورژانس بهوسیله چکلیست انجام شد. دادهها با آزمونهای T زوجی و مجذور کای در قالب نرمافزار آماری SPSS 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: متوسط فاصله زمانی تماس با اورژانس پیشبیمارستانی تا رسیدن آنها به محل حادثه 71/7±48/9 دقیقه (حداقل 1 و حداکثر 100) و متوسط فاصله زمانی انتقال بیمار از محل حادثه تا بیمارستان 53/18±99/35 دقیقه (حداقل 5 و حداکثر 137) بود.
اقدام نامطلوب تکنیسینها در مورد بیحرکتسازی فقرات گردنی (3/10%)، بیحرکتسازی ستون فقرات (6/16%)، بیحرکتسازی شکستگی اندام (14%)، رگگیری (9/9%) و کنترل خونریزی (6/33%) مشاهده شد.
نتیجهگیری: تکنسینهای پیشبیمارستانی در برقراری راه وریدی، بیحرکتسازی فقرات گردنی، بیحرکتسازی ستون فقرات، بیحرکتسازی شکستگی اندام و کنترل خونریزی دارای تشخیص و عملکرد مناسب و در مورد تشخیص و اقدام برای اکسیژنرسانی و خروج جسم خارجی ضعف دارند.
Alimohammadi H., Monfaredi B., Amini A., Derakhshanfar H., Hatamabadi H., Bidari Zerehpoush F.. Fitness of function and education of pre-hospital emergency technicians in dealing with trauma patients. Educ Strategy Med Sci 2013; 6 (1) :55-59 URL: http://edcbmj.ir/article-1-359-fa.html
علیمحمدی حسین، منفردی بابک، امینی افشین، درخشانفر حجت، حاتمآبادی حمیدرضا، بیداری زرهپوش فرحناز. تناسب عملکرد و آموزش تکنسینهای اورژانس پیشبیمارستانی در برخورد با بیماران ترومایی. دوماهنامه علمی- پژوهشی راهبردهای آموزش در علوم پزشکی. 1392; 6 (1) :55-59