اهداف: هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی برنامه آموزش مهارتهای زندگی بر میزان سازگاری دانشجویان نابینا و کمبینا بود.
روشها: جامعه آماری کلیه دانشجویان نابینا و کمبینای دانشگاههای اصفهان بودند. از این میان، 21 دانشجو به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و بهصورت تصادفی 11 نفر در گروه آزمایش و 10 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. در بررسی اولیه، تمامی دانشجویان پرسشنامه سازگاری بل را تکمیل کردند. گروه آزمایش بهصورت حضوری به مدت 12 جلسه (یک جلسه در هفته) در برنامه آموزشی مهارتهای زندگی شرکت کردند و بهصورت غیرحضوری، در منزل با CD تحت آموزش قرار گرفتند. گروه کنترل هیچگونه آموزشی دریافت نکرد. از دو گروه پس از اتمام جلسات توسط همان ابزار، پسآزمون به عمل آمد. دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS 16 و با استفاده از شاخصهای توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معنیداری در مرحله پسآزمون بین گروه آزمایش (02/4 ± 49/93) و گروه کنترل (21/4 ± 26/71) نشان داد (001/0>p) .
نتیجهگیری: برنامه آموزش مهارتهای زندگی روشی موثر برای افزایش سازگاری دانشجویان نابینا و کمبینا است.
Poorseyed S. R. S R, Habibollahi S. S, Faramarzi S. S. Effectiveness of life skills educational program on blind and low-vision university students compatibility. Educ Strategy Med Sci 2010; 3 (1) :3-4 URL: http://edcbmj.ir/article-1-58-fa.html
پورسید سید رضا، حبیب الهی سعید، فرامرزی سالار. اثربخشی برنامه آموزش مهارت های زندگی بر میزان سازگاری دانشجویان نابینا و کم بینا. دوماهنامه علمی- پژوهشی راهبردهای آموزش در علوم پزشکی. 1389; 3 (1) :3-4