مقدمه. بین­المللی کردن برنامه درسی (IOC) مفهومی جدید و در حال تحول است که به­طور ویژه از اوایل قرن بیست­ویکم در ادبیات برنامه درسی مورد توجه قرار گرفته است. علیرغم اهمیت و جایگاه چنین ایده­ای، برداشت­ها و تفسیرها از این واژه در بسیاری از ممالک به­ویژه ایران توأم با ابهام، سردرگمی و عدم شفافیت است. مقاله حاضر در راستای بررسی این مفهوم در ادبیات برنامه درسی تلاش کرده تا برداشت‌های مختلف از این واژه و حدود و دامنه آنها را مفهوم­پردازی کرده و در این راستا 3 برداشت متفاوت از IOC تحت عنوان بین­المللی کردن دروس و رشته­های دانشگاهی، بین­المللی کردن رشته مطالعات برنامه درسی و بین­المللی کردن حرفه برنامه درسی را شناسایی و معنی مؤلفه‌های آنها را معرفی کند.

  نتیجه­گیری. توجه به توسعه دانش، مهارت و ارزش­های بین­المللی در برنامه­های موجود دانشگاه به­منظور افزایش سواد بین­المللی دانشجویان ضروری است و اشاعه برنامه­های درسی دانشگاهی به فراتر از مرزهای جغرافیایی و تجاری­سازی برنامه درسی و محصولات آن لازم به­نظر می­رسد.