1- دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران ، mehdikomasi88@gmail.com 2- تکنولوژی آموزشی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
چکیده: (7495 مشاهده)
مقدمه:هدف پژوهش حاضر با هدف مقایسه روش آموزش از طریق شبکه اجتماعی و آموزش حضوری و تأثیر آن بر میزان یادگیری و یادداری دانش آموزان بزرگسال در درس علوم اجتماعی صورت گرفت. روش کار: در این پژوهش از روش شبه‌آزمایشی با دو گروه آزمایش استفاده شده است. طرح پژوهش پیش آزمون پس آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش‌آموزان مدرسه بزرگسال پسرانه غیردولتی خوارزمی شهر خرمدره می‌باشند که در سال تحصیلی 95-94 مشغول به تحصیل بودند. با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی، یک کلاس 30 نفره از این مدرسه به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب گردید. برای تعیین میزان یادگیری و یادداری دانش‌آموزان از آزمون‌های محقق‌ساخته استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل یافتههادر بخش آمار توصیفی، شاخص‌های میانگین و انحراف استاندارد نمرات مورد بررسی قرار گرفته است و در بخش آمار استنباطی از آزمون تحلیل کوواریانس، آزمون واریانس چندمتغیره استفاده گردیده. یافته‌ها: یافته‌ها در خصوص فرضیه اول نشان داد، یادگیری دانش‌آموزان حاضر در دوره شبکه اجتماعی تلگرام بیشتر از آموزش حضوری بوده است (556/9 = f، 05/0 > P). همچنین فرضیه دوم نشان داد میزان یادداری دانش‌آموزان حاضر در دوره شبکه اجتماعی تلگرام بیشتر از آموزش حضوری بوده است (056/7 = f، 05/0 > P). نتیجه‌گیری: به‌کارگیری شبکه‌های اجتماعی مجازی می‌تواند فرصتی برای بهبود تدریس و یادگیری باشد. با توجه به امکاناتی که شبکه‌های اجتماعی مجازی در اختیار آموزش قرار داده‌اند، معلمان و اساتید می‌توانند در زمینه کیفیت تدریس خود و تعمیق یادگیری، یادداری مطالب و افزایش انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان از این شبکه‌ها بهره گیرند.
komasi M, aliabadi K, zareii zavaraki E. Comparing The Method Of Teaching Through Social Network And Face Training And Its Impact On The Level Of Learning And Retention Of Adult Students In The Social Sciences. Educ Strategy Med Sci 2019; 11 (5) :25-32 URL: http://edcbmj.ir/article-1-1589-fa.html
کماسی مهدی، علی آبادی خدیجه، زارعی زوارکی اسماعیل. مقایسه روش آموزش از طریق شبکه اجتماعی و آموزش حضوری و تأثیر آن بر میزان یادگیری و یادداری دانش آموزان بزرگسال در درس علوم اجتماعی. دوماهنامه علمی- پژوهشی راهبردهای آموزش در علوم پزشکی. 1397; 11 (5) :25-32
