[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما :: راهنمای نویسندگان ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو نشریه::
برای نویسندگان::
برای داوران::
تماس با ما::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
عضویت در خبرنامه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
:: دوره 8، شماره 2 - ( خرداد-تیر 1394 ) ::
جلد 8 شماره 2 صفحات 73-69 برگشت به فهرست نسخه ها
تاثیر تعلیم تفکر انتقادی بر رشد مهارت‌های اجتماعی دانشجویان علوم پزشکی
حسین جناابادی1 ، بهاره عزیزی نژاد 2، آرزو مهدی زاده3
1- دانشگاه سیستان وبلوچستان
2- گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران ، bahareh19@gmail.com
3- گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران
واژه‌های کلیدی: تفکر، آموزش، مهارت‌های اجتماعی، دانشجویان علوم پزشکی
متن کامل [PDF 426 kb]   (3430 دریافت)     |   چکیده (HTML)  (9984 مشاهده)
نوع مطالعه : پژوهشی اصيل | موضوع مقاله: سلامت
دریافت: 1393/8/20 | پذیرش: 1393/9/4 | انتشار: 1393/11/4
متن کامل:   (3060 مشاهده)

مقدمه

تفکر انتقادی که از آن به سنجشگرانه‌اندیشی نیز یاد می‌شود شیوه‌ای است که برای بررسی و تجزیه و تحلیل مسایل به‌کار می‌رود. در واقع تفکر انتقادی، ابزاری قدرتمند به‌شمار می‌رود که در جستجوی دانش بوده و به افراد کمک می‌کند تا با طرح غیرعقلانی عقاید جهت‌دار و فریبنده مقابله کنند و بررسی‌های منطقی، عینی و مدلل موضوعات اجتماعی، شخصی و تحصیلی را مطرح نمایند [1]. از این رو، نوعی فرآیند شناختی اساسی برای رشد و ارتقای دانش در نظر گرفته می‌شود و این نوع از تفکر برای حل مساله و تصمیم‌گیری در هر زمینه‌ای از جمله اجتماعی، اخلاقی و مدیریتی قابل کاربرد است [2]. به‌اعتقاد برخی صاحب‌نظران، تفکر انتقادی عناصر اصلی ارتباط نظیر خواندن، نگارش، صحبت‌کردن و شنیدن را در بر می‌گیرد. از این رو در فعالیت‌های اجتماعی و به‌خصوص تعاملات افراد موثر واقع می‌شود [3] که خود بیانگر ضرورت آموزش تفکر انتقادی است. از دیدگاه جان‌دیویی، در آموزش تفکر انتقادی، معلم به‌عنوان یک دوست یا رابط در کنار فراگیران قرار می‌گیرد و آنها را به تفکر وادار می‌سازد. سقراط اعتقاد دارد معلم با نقش جدید سعی می‌کند به فراگیران بیاموزد تا خود حقیقت را کشف کنند و برای تثبیت آن در ذهن خود بکوشند؛ یعنی معلم نقش فعالیت‌دهی دارد و تنها انتقال و ارایه‌دهنده نیست، بلکه وظیفه به‌فعلیت‌رساندن استعداد‌ها را دارد.

از جمله مشکلات افراد مبتلا به اختلال یادگیری، مسایل مرتبط با مهارت‌های اجتماعی است. به‌عبارت دیگر، مهارت اجتماعی شامل مجموعه رفتارهایی است که فرد را قادر می‌سازد با سایر افراد رابطه اثربخش داشته باشد و از واکنش‌های نامعقول اجتماعی خودداری نماید [4]. همکاری، مشارکت و مساعدت، آغازگر ارتباط بودن، کمک‌طلبید‌ن، تمجید و تقدیر‏، نمونه‌هایی از رفتارهایی است که به‌عنوان مهارت‌های اجتماعی در نظر گرفته می‌شوند [5]. آموزش مهارت‌های اجتماعی سبب کاهش تعدد رفتارهایی نظیر پرخاشگری می‌شود و روابط شخصی دانشجویان با همسالان در کلاس درس و محیط دانشگاه را بهبود می‌بخشد [6]. همچنین آموزش مهارت‌های اجتماعی، رفتارهای بزهکارانه را کاهش می‌دهد [7]. به‌طور خلاصه، تعلیم مهارت‌های اجتماعی باعث افزایش یکپارچه‌سازی از طریق تحول عاطفی و اجتماعی، رشد ظرفیت افراد برای تمرکز بر فعالیت‌های تحصیلی، بهبود سلامت روان‌شناختی و کاهش مشکلات رفتاری می‌شود [8، 9].

پژوهش‌های انجام‌گرفته در ایران حاکی از آن است که توانایی فراگیران در سطوح بالای یادگیری به‌خصوص مهارت‌های عملکردی و فرآیندی در قیاس با فراگیران سایر کشورها بسیار کمتر است [10]. برای مثال، در پژوهش مهدوی و رستملی، دانشجویان گروه پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در مواجهه با سئوالات غلط و متون اشتباهی به‌هیچ‌وجه از مهارت‌های تفکر انتقادی استفاده نکردند و در مواجهه با جزوات درسی تنها 8/6% آنها صرفاً به برخی اشتباهات توجه نمودند [11]. تحقیقات انجام‌شده در سطح جهان و در کشور ایران بیانگر آن است که فراگیران در کسب مهارت تفکر انتقادی در سطح مدارس و دانشگاه‌ها با مشکلات و کاستی‌هایی مواجه هستند. سیلور در بررسی نتایج امتحانات سراسری ارزیابی ملی پیشرفت آموزش و پرورش، به‌روشنی آشکار ساخته است که فراگیران تکالیف یادگیری خود را به‌صورت ماشینی و بدون تفکر انجام می‌دهند [11]. پژوهش اطهری و همکاران نشان داد که میانگین نمره تفکر انتقادی دانشجویان کمتر از 50% نمره کل است [12]. در پژوهشی که صفاری‌نیا و همکاران انجام دادند به این نتیجه رسیدند که همبستگی مثبت و معنی‌دار بین تفکر انتقادی و هر سه زیرمجموعه آن (خلاقیت، بالندگی و تعهد) با عزت نفس اجتماعی وجود دارد [13]. نتایج تحقیق محرابی‌پری و همکاران نشان‌دهنده تاثیر برنامه آموزش تفکر انتقادی بر بهزیستی روان‌شناختی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان بود [14]. جودکی و همکاران نیز در مطالعه‌ای به این نتیجه دست یافتند که توسعه مهارت‌های تفکر انتقادی، تاثیر مثبتی بر درستی تشخیص‌های پرستاری دارد که منجر به کاهش خطاهای پرستاری می‌شود [15]. در پژوهش جوادی و همکاران در یکی از مراکز آموزشی درمانی رشت مشخص شد که ارتباط آماری مثبت و معنی‌داری بین تفکر انتقادی و رضایت شغلی پرستاران وجود دارد [16]. در مطالعه الساق نیز مشخص شد که مهارت تفکر انتقادی در کاهش استرس و افزایش اعتمادبه‌نفس موثر است [17]. همچنین نتایج مطالعه یزدانی‌فر حاکی از اثربخشی تفکر انتقادی بر پذیرش منطقی مولفه‌های تغییر سازمانی و در نتیجه بهبود سلامت جسمی و روانی کارکنان بود [18]. اﺳﻼﻣﻮﺳﻜﻲ و دان، ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﻣﻬﺎرت اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ را ﻓﺮآﻳﻨﺪی ﻣﻲداﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﻮدﻛﺎن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن را ﻗﺎدر ﻣﻲﺳﺎزد ﺗﺎ رﻓﺘﺎر دﻳﮕﺮان را درک و ﭘﻴﺶ‌ﺑﻴﻨﻲ ﻛﻨﻨﺪ و رﻓﺘﺎر ﺧﻮد را ﻛﻨﺘﺮل و ﺗﻌﺎﻣﻼت اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺧﻮد را ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ [19]. لوئیتز در پژوهش خود پس از مصاحبه با 160 دانشجو نتیجه گرفت که یک‌سوم دانشجویان فاقد مهارت‌های تفکر انتقادی هستند [20]. سکر و همکاران در پژوهش خود با عنوان مهارت‌های اجتماعی و رفتار مبتنی بر حل مساله کودکان پیش‌دبستانی پرورشگاهی با سبک‌های شناختی تاملی و تکانشی به این نتیجه دست یافتند که کودکان تکانشی در موقعیت‌های اجتماعی و مشارکت اجتماعی از کارآمدی کمتری نسبت به کودکان تاملی برخوردارند. رفتار این گروه از کودکان در موقعیت‌های حل مساله، نمونه‌ای از بیش‌فعالی، کمبود توجه و رفتارهای ضداجتماعی پرخاشگرانه است [21].

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش تفکر انتقادی بر رشد مهارت‌های اجتماعی دانشجویان پزشکی انجام شد.

ابزار و روش‌ها

این پژوهش شبه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون در سال 1392 انجام شد. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانشجویان پزشکی سال اول دانشگاه علوم پزشکی ارومیه بودند که از بین آنها 200 نفر (100 نفر برای گروه کنترل و 100 نفر برای گروه آزمایش) با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. حجم نمونه مورد نظر براساس جدول مورگان تعیین شد.

ابزار اندازه‌گیری داده‌ها، پرسش‌نامه مهارت‌های اجتماعی ﻣﺎﺗﺴﻮن و همکاران بود [21]. این پرسش‌نامه با 56 گویه، ﻣﻬﺎرت‌ﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ را ﻣﻲ‌ﺳﻨﺠﺪ و سئوالات آن با طیف ﭘﻨﺞ‌درﺟﻪ‌ای ﻟﻴﻜﺮت از یک (هرگز- هیچ وقت) ﺗﺎ 5 (همیشه) نمره‌گذاری می‌شود. ﺑﺮای اﻳﻦ ﻣﻘﻴﺎس، ﭘﻨﺞ مولفه مهارت‌های اجتماعی مناسب، مهارت‌های اجتماعی نامناسب، پرخاشگری و رفتارهای تکانشی، برتری‌طلبی و رابطه با همسالان در نظر گرفته ﺷﺪه اﺳﺖ [4]. ﭘﺎﻳﺎﻳﻲ ﻣﻘﻴﺎس ﻣﻬﺎرت‌ﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ توسط یوسفی و خیر [23] با استفاده از ﺿﺮﻳﺐ آﻟﻔﺎی ﻛﺮوﻧﺒﺎخ و دوﻧﻴﻤﻪ‌ﺳﺎزی ﺑﺮای ﻛﻞ ﻣﻘﻴﺎس، ﻳﻜﺴﺎن و ﺑﺮاﺑﺮ 86/0 ﺑﻮد. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮای ﺗﻌﻴﻴﻦ رواﻳﻲ ﺳﺎزه آزﻣﻮن، ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻋﺎﻣﻠﻲ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣوﻟﻔﻪ‌ﻫﺎی اﺻﻠﻲ به‌کار برده ﺷﺪه ﻛﻪ ﻣﻘﺪار ﺿﺮﻳﺐ KMO ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ 86/0 محاسبه شده است. ﭘﺎﻳﺎﻳﻲ پرسش‌نامه ﻣﻬﺎرت‌ﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ در ﭘﮋوﻫﺶ سلیمانی و همکاران [4] ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزﻣﻮن آﻟﻔﺎی ﻛﺮوﻧﺒﺎخ 76/0 به‌دست آمده است. در تحقیق حاضر به‌منظور محاسبه پایایی، پرسش‌نامه در بین 30 نفر توزیع شد و ضریب آلفای کرونباخ 89/0 به‌دست آمد.

برای توزیع پرسش‌نامه‌ها به‌منظور گردآوری داده‌ها ابتدا با معاونت آموزشی دانشگاه هماهنگی‌های لازم برای صدور مجوز توزیع انجام پذیرفت و طی هماهنگی با واحد آموزش و اطلاع از زمان حضور دانشجویان مورد مطالعه در دانشگاه، با توجه به حجم نمونه اقدام به توزیع پرسش‌نامه و تکمیل آن توسط پاسخ‌دهندگان شد. پس از تکمیل پرسش‌نامه‌ها، پاسخ‌ها کدگذاری شدند. پیش از آموزش، میزان مهارت‌های اجتماعی دانشجویان از طریق پرسش‌نامه استانداردشده (در مرحله پیش‌آزمون) سنجیده شد. سپس برای دانشجویان گروه آزمایش، آموزش‌های لازم در زمینه تفکر انتقادی ارایه شد. بعد از آموزش نیز رشد مهارت‌های اجتماعی از طریق پس‌آزمون مورد سنجش قرار گرفت.

پس از ورود داده‌ها به نرم‌افزار SPSS، نرمال‌بودن توزیع داده‌ها با آزمون کولموگروف- اسمیرنوف تایید شد. آزمون آنالیز کوواریانس یک‌طرفه برای بررسی تاثیر آموزش تفکر انتقادی بر مهارت‌های اجتماعی دانشجویان و مولفه‌های آن مورد استفاده قرار گرفت.

یافته‌ها

آموزش تفکر انتقادی بر مهارت‌های اجتماعی دانشجویان (001/0=p) و مولفه‌های آن شامل مهارت‌های اجتماعی مناسب (003/0=p)‏، مهارت‌های اجتماعی نامناسب (005/0=p)، پرخاشگری و رفتارهای تکانشی (002/0=p)، برتری‌طلبی (044/0=p) و رابطه با همسالان (0001/0=p) به‌طور معنی‌داری تاثیر داشت (جدول 1).

شدت این تاثیر برای مهارت‌های اجتماعی دانشجویان به‌طور کلی 2/21%، برای مولفه مهارت‌های اجتماعی مناسب 2/14%، برای مولفه مهارت‌های اجتماعی نامناسب 8/13%، برای مولفه پرخاشگری و رفتارهای تکانشی 1/18%، برای مولفه برتری‌طلبی 1/1% و برای مولفه رابطه با همسالان 3/21% بود.

 

بحث

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش تفکر انتقادی بر رشد مهارت‌های اجتماعی دانشجویان پزشکی انجام گرفت و اهم نتایج حاصله حاکی از تاثیر معنی‌دار و افزایش میزان مهارت‌های اجتماعی در دانشجویان به‌ویژه در رابطه با همسالان بود. این موضوع تا اندازه‌ای مهم است که به‌نظر می‌رسد تلاش برای تبدیل، نهادینه‌کردن و رونق تفکر، یک اجماع کلی را میان اساتید ایجاد کرده است. به‌اعتقاد پائول و همکاران، تفکر انتقادی مهارتی است که ممکن است در هر فردی پیشرفت پیدا کند یا بهبود یابد. به هر حال تفکر انتقادی ضرورتاً با رشد افراد همراه نیست، بلکه باید آموزش داده شود. برای طرفداران به آموزش‌پذیربودن تفکر انتقادی، ‌اساسی‌ترین پیش‌فرض این است که فراگیران می‌توانند بهتر فکر کنند، به‌شرطی که مراکز آموزشی بتوانند تفکر را به آنها آموزش دهند [1]. پژوهش حاضر نیز با توجه به اهمیت تفکر انتقادی و نقشی که می‌تواند بر ابعاد گوناگون زندگی انسان داشته باشد و همچنین با اشاره به این موضوع که تفکر انتقادی نیز مانند سایر مهارت‌ها قابلیت آموزش‌پذیری دارد صورت گرفته است که در این فرضیه اثربخشی آن کاملاً محرز شد. برخی دیگر از تعاریف مهارت‌های اجتماعی که توسط متخصصان ارایه شده است مشتمل بر رفتارهایی است که باعث بهبود پیامدهای ارتباطی مثبت مانند پذیرش همسالان و دوستی می‌شوند [24]. ون‌در‌اورد، مهارت‌های اجتماعی را شامل مهارت‌های ابراز وجود، مهارت‌های تقویت اظهار بیانات مثبت، مهارت‌های جرات‌مندی و مهارت‌های ارتباطی گفتگو و حل مشکل میان‌فردی می‌دانند که همه موارد مطرح‌شده، ابعادی از مهارت اجتماعی دانشجویان محسوب می‌شوند [25]. نتایج به‌دست‌آمده با تحقیقات اطهری و همکاران [12]، پیتون [20]، ماتسون و همکاران [21]، شینگ [26]، مریل [27]، برادبیر و همکاران [28]، مرل [29]، ملکی و الیوت [30]، همتر و همکاران [31]، حسینی‌نسب و سلطانی [32]، مشهدی و همکاران [33]، دورلاک [34] و کومینگ و همکاران [35] همسو است. در توجیه این یافته‌ها می‌توان گفت آموزش تفکر انتقادی می‌تواند کمبود مهارت‌های اجتماعی دانشجویانی که با مشکلات کثیری در سازش با محیط کلاس درس و دانشگاه روبه‌رو هستند را رفع نماید که در نتیجه سازگاری اجتماعی آنان بهبود می‌یابد. علاوه بر این، افزایش توانایی در تصمیم‌گیری، ارتقای توانایی حل مساله و افزایش برقراری ارتباط موثر و سازنده در روابط میان‌فردی، از پیامدهای مطلوب آموزش تفکر انتقادی هستند که موجب بروز رفتارها و مهارت‌های اجتماعی مناسب و سازگارانه می‌شوند. با افزایش مهارت‌های اجتماعی، دانشجویان می‌توانند عقاید خود را در جامعه بیان نموده و از نظرات خود دفاع کنند و با دوستان و همکلاسان ارتباط بگیرند و با آنان همدردی و همفکری نشان دهند.

از محدودیت‌های این مطالعه می‌توان عدم همکاری بعضی از آزمودنی‌ها برای پرکردن پرسش‌نامه‌ها و کمبود منابع و مقاله‌های موجود در رابطه با موضوع را ذکر نمود. با توجه به اهمیت آموزش تفکر انتقادی پیشنهاد می‌شود که مسئولان دانشگاه با برگزاری دوره‌های آموزشی در زمینه تفکر انتقادی، در راستای آگاه‌سازی دانشجویان در رابطه با سنجشگرانه‌اندیشیدن گام بردارند. به مشاوران و مسئولان آموزشی و فرهنگی در دانشگاه نیز توصیه می‌شود با تهیه بروشورهایی، مفاهیم تفکر انتقادی را آموزش دهند. همچنین نتایج تحقیقات در این زمینه را در بین دانشجویان توزیع نمایند. لازم است برای استفاده از روش‌های آموزش تفکر انتقادی، برنامه‌ریزی و هماهنگی لازم از طرف مدیران و دست‌اندرکاران برنامه‌های آموزشی و فرهنگی به‌عمل آید و در برنامه‌های رسمی و غیررسمی دانشگاه، جایگاه ویژه‌ای برای آموزش تفکر انتقادی در نظر گرفته شود.

نتیجه‌گیری

آموزش تفکر انتقادی بر رشد مهارت‌های اجتماعی دانشجویان پزشکی موثر است.

تشکر و قدردانی: از کلیه همکاران و دانشجویان محترم که محقق را در امر پژوهش یاری رسانده‌اند صمیمانه قدردانی می‌کنم.

تاییدیه اخلاقی: موردی از طرف نویسندگان گزارش نشده است.

تعارض منافع: موردی از طرف نویسندگان گزارش نشده است.

منابع مالی: موردی از طرف نویسندگان گزارش نشده است.

فهرست منابع
1. Jones A. Teaching critical thinking: An investigation of a task in introductory macroeconomics. High Educ Res Dev. 2004;23(2):167-181. [DOI]
2. Gul R, Cassuma SH, Ahmada A, Khana SH, Saeeda T, Parpio Y. Enhancement of critical thinking in curriculum design and delivery: A randomized controlled trial for educators. Proc Soc Behav Sci. 2010;2(2):3219-25. [Science Direct]
3. Hassani L. The study ofeducation thinking criticalimpact upon control and source and dissonance reduction (Excitation) of cognitiveinmale studentin the second yearhigh school Baneh [Dissertation]. Tehran: Tehran University; 2011. [Persian]
4. Jonassen D, Bosung K. Arguing to learn and learning to argue: Design justification and guidelines. Educ Tech Res Dev. 2010,58(4):439-57. [Homepage]
5. Pithers RT, Soden R. Critical thinking in education: A review. Educ Res. 2000,42(3):237-49. [DOI]
6. Fraser MW, Galinsky MJ, Smokowski PR, Day SH, Terzian MA, Rose RA, et al. Social information-processing skills Training to promote social competence and prevent aggressive Behavior in the third grade. J Consult Clin Psychol. 2005;73(6):1045-55. [File]
7. Gottfredson GD. Peer group interventions to reduce the risk of delinquent behavior: A selective review and a new evaluation. Criminology.1987;25(3):671-714. [DOI]
8. Hennessey BA. Promoting social competence in school-aged Children: The effects of the open circle program. J Sch Psychol. 2007;45(3):349-60. [Science Direct]
9. Ferretti RP, Cavalier AR, Murphy MJ, Murphy R. The self-management of skills by persons with mental retardation. Res Dev Disabil. 1993;14(3):189-205. [PubMed]
10. Cotter EM, Tally C. Do critical thinking exercises improve critical thinking skills?. Educ Res Q. 2009,33(2):3-14. [Homepage]
11. Goddard RD, Goddard YL. A multi-level analysis of the relationship between teacher and collective efficacy in urban schools. Teach Teacher Educ. 2001;17:807-18. [Homepage]
12. Athari ZS, Sharif M, Nemat Bakhsh M, Baba Mohammadi H. The assess of critical thinking skills and their relationship with the university entrance exam rank in University of Medical Sciences of Isfahan. Iran J Educ Med Sci. 2009;9(1):5-12. [Persian] [File]
13. Mandernach BJ. Thinking critically about critical thinking: Integrating online tools to promote critical thinking. Crit Think. 2006;1:41-50. [File]
14. Zhang LF. Contributions of thinking styles to critical thinking dispositions. J Psychol. 2003;137(6):517-43. [PubMed]
15. Ten Dam G, Volman M. Educating for adulthood or for citizenship: Social competence as an educational goal. Eur J Educ. 2007;42(2):281-98. [Homepage]
16. Weare K. Mental health and social and emotional learning: Evidence, principles, tensions, balances. Adv Sch Ment Health Promot. 2010;3(1):5-17. [DOI]
17. Zins J, Elias M. Social and emotional learning: Promoting the development of all students. J Educ Psychol Consult. 2006;17(2-3):233-55. [DOI]
18. Zion E, Jenvey V. Temperament and social behavior at home and school among typically developing children and children with an intellectual disability. J Intellect Disabil. 2006;50(6):445-56. [PubMed]
19. Van Hasselt VB. Training blind adolescents in social skills. J Visual Impair Blind. 1983;77(5):199-203. [Homepage]
20. Payton J, Wardlaw D, Graczyk P, Bloodworth M, Tompsett C, Weissberg R. Social and emotional learning: A framework for promoting mental health and youth. J Sch Health. 2000;70(5):179-85. [PubMed]
21. Matson JL, Mayville SB, Laud RB. A system of assessment for adaptive behavior, social skills, behavioral function, medication side-effects, and psychiatric disorders. Res Dev Disabil. 2003;24:75-81. [Science Direct]
22. Seçer Z, Çeliköz N, Koçyiğit S, Seçer F, Kayılı G. Social skills and problem behavior of children with different cognitive styles who attend preschool education. Proc Soc Behav Sci. 2009;1(1):1554-60. [Science Direct]
23. Yousefi F, Khayer M. A study on the reliability and the validity of the Matson evaluation of social skills with youngsters (MESSY) and sex differences in social skills of high school students in Shiraz. Iran. J Soc Sci Hum Shiraz. 2002;18(2):159-70. [Homepage]
24. Ladd GW. Peer relationships and social competence during early and middle childhood. Annu Rev Psychol. 1999;50:333-59. [PubMed]
25. Van der Oord S, Van der Meulen EM, Prins PJ, Oosterlaan J, Buitelaar JK, Emmelkamp PM. A psychometric Evaluation of the social skill rating system in children with attention deficit hyperactivity disorder. Behav Res Ther. 2005;43(6):733-46. [PubMed]
26. Ching GB, Wahab R, Leng WM, Aun JTL, Yeoh E, Hock O, et al. KDU e-Community Network. Internet High Educ. 2001;4(1):317-28. [Science Direct]
27. Merrill K, Streeter A, Boelter E, Caldarella P, Gentry A. Validity of the home and community social behavior scales: Comparisons with five behavior-rating scales. Psychol Sch. 2001;38(4):313-25. [DOI]
28. Broadbear JT, Guang J, Bierma TJ. Critical thinking dispositions among undergraduate students during their introductory health education course. Health Educ. 2005;37(1):1-8. [File]
29. Merrell K. Using behavior rating scales to assess social skills and antisocial behavior in school settings. Sch Psychol Rev. 1993;22(1):115-33. [Homepage]
30. Malecki C, Elliot S. Children’s social behaviors as predictors of academic achievement: A longitudinal analysis. Sch Psychol Q. 2002;17(1):1-23. [Homepage]
31. Hemmeter M, Ostrosky M, Fox L. Social and emotional foundations for early learning: A conceptual model for intervention. Sch Psychol Rev. 2006;35(4):583-601. [Homepage]
32. Hosseininasab S, Soltani A. The effects of cooperative learning on development of social skills among students. Q J New Thought Educ. 2011;3(7):1-1. [Persian] [Homepage]
33. Mashhadi A, Hashemi M, Hashemi H. Theory of mind development and its relationship with social skillsin childrenandteenagers with visual impairments. J Dev Psychol Iran Psychol. 2011; 7(27):219-30. [Persian] [File]
34. Durlak J, Weissberg R, Dymnicki A, Taylor R, Schellinger L. The impact of enhancing students’ social and emotional learning: A meta-analysis of school-based universal interventions. Child Dev. 2011;82(1):405-32. [PubMed]
35. Cummings K, Kaminski R, Merrell K. Advances in the assessment of social competence: Findings from a preliminary investigation of a general outcome measure for social behavior. Psychol Sch. 2008;45(10):930-46. [DOI]
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Jenaabadi H, Azizi Nejad B, Mehdizade A. Effect of Teaching Critical Thinking on Social Skills Growth of Medical Sciences Students. Educ Strategy Med Sci 2015; 8 (2) :69-73
URL: http://edcbmj.ir/article-1-740-fa.html

جناابادی حسین، عزیزی نژاد بهاره، مهدی زاده آرزو. تاثیر تعلیم تفکر انتقادی بر رشد مهارت‌های اجتماعی دانشجویان علوم پزشکی. دوماهنامه علمی- پژوهشی راهبردهای آموزش در علوم پزشکی. 1394; 8 (2) :69-73

URL: http://edcbmj.ir/article-1-740-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 8، شماره 2 - ( خرداد-تیر 1394 ) برگشت به فهرست نسخه ها
دوماهنامه علمی- پژوهشی راهبــردهای آموزش در علوم پزشکی Education Strategies in Medical Sciences
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 37 queries by YEKTAWEB 4660