1- دانشگاه اصفهان 2- دانشگاه اصفهان ، n.akrami@edu.ui.ac.ir
چکیده: (136 مشاهده)
مقدمه: عاطفه پذیری ذهنی توانایی شناختی و عاطفی برای درک افکار و احساسات خود و دیگران است. پژوهش حاضر با هدف بررسی شاخصهای روان سنجی نسخه فارسی مقیاس عاطفه پذیری ذهنی انجام شد. روش: روش پژوهش روان سنجی (توسعه ابزار) است. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و حجم نمونه شامل 303 نفر از دانشجویان بودند که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و با مقیاس عاطفه پذیری ذهنی، مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور تهیه و آماده سازی نسخه فارسی مقیاس عاطفه پذیری ذهنی ابتدا مقیاس توسط یکی از دانشجویان دکتری روان شناسی به فارسی ترجمه شد و پس از رفع ابهامات توسط اساتید روان شناسی دانشگاه اصفهان مورد تأیید قرار گرفت. در مرحله بعد یکی از دانشجویان دکتری زبان انگلیسی نسخه ترجمه شده را مجدداً به انگلیسی برگرداند. پس از مطابقت نسخه ترجمه شده و نسخه اصلی و پس از رفع اشکالات موجود، مقیاس نهایی آماده گردید. جهت سنجش دقیق میزان اعتبار ابزار ترجمه شده، روایی و پایایی آن مورد بررسی قرار گرفت. بهمنظور سنجش روایی سازه ابزار ترجمه شده با بهرهگیری از معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تائیدی، با استفاده از نرمافزار Smart-PLS و پایایی ابزار نیز با آلفای کرونباخ موردبررسی قرار گرفت. یافتهها: اجرای تحلیل عاملی تأییدی، مدل سه عاملی پژوهش را تأیید کرد و شاخصهای برازش مطلوبی را به دست داد. همسانی درونی مقیاس بر حسب ضریب آلفای کرونباخ برابر با 88/0 برای نمره کل و 70/0، 89/0 و 91/0 به ترتیب برای مؤلفههای شناسایی، پردازش و ابراز هیجان به دست آمد. نتیجه گیری: نسخه فارسی مقیاس عاطفه پذیری ذهنی از روایی و پایایی بالایی برخوردار است و میتواند به عنوان یک ابزار خودسنجی مفید برای تحقیقات بالینی روان شناسان و روانپزشکان مورد استفاده قرار گیرد.
ghaderi F, akrami N, namdari K, abedi A. Psychometric Indices of the Persian version of the Mentalized affectivity Scale (MAS) in medical university student. Educ Strategy Med Sci 2023; 16 (6) :602-613 URL: http://edcbmj.ir/article-1-2459-fa.html
قادری فرزاد، اکرمی ناهید، نامداری کورش، عابدی احمد. شاخص های روان سنجی نسخه فارسی مقیاس عاطفه پذیری ذهنی در دانشجویان علوم پزشکی. دوماهنامه علمی- پژوهشی راهبردهای آموزش در علوم پزشکی. 1402; 16 (6) :602-613