زمینه و اهداف: تعلل ورزی تحصیلی یکی از مؤلفه‌های تأثیرگذار بر کاهش عملکرد تحصیلی دانشجویان است. همچنین خودکارآمدی و تاب‌آوری روان‌شناختی جزو مهارت‌های مهم زندگی محسوب می‌شود که با پیامدهای مثبت در بسیاری از جنبه‌های زندگی همراه هستند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش خودکارآمدی و تاب‌آوری روان‌شناختی در تعلل ورزی تحصیلی دانشجویان بود.

روش بررسی: این پژوهش از نوع همبستگی است که برای اجرای آن تعداد 389 نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور شهرکرد در سال تحصیلی 1394- 1393 به شیوه نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند و به پرسشنامه تعلل ورزی، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی و پرسشنامه تاب‌آوری که همگی دارای روایی و پایایی بالابودند، پاسخ دادند. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از نرم‌افزار18 Spss و به شیوه ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تحلیل شدند.

یافته‌ها: نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین خودکارآمدی و تاب‌آوری روان‌شناختی با تعلل ورزی تحصیلی ارتباط منفی و معنادار وجود دارد (0/01>P). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که خودکارامدی و تاب‌آوری روان‌شناختی می‌توانند به‌طور منفی و معنادار 16 درصد از واریانس تعلل ورزی تحصیلی در دانشجویان را پیش‌بینی نماید.

نتیجه‌گیری: تحقیق حاضر نشانگر اهمیت خودکارآمدی و تاب‌آوری روان‌شناختی در تبیین تعلل ورزی تحصیلی دانشجویان است. بنابراین ارائه آموزش‌هایی مبتنی بر یادگیری مهارت‌های خودکارآمدی و تاب‌آوری در محیط‌های آموزشی، منجر به کاهش تعلل ورزی تحصیلی و درنتیجه عملکرد بهتر تحصیلی در دانشجویان خواهد شد.